evreni tanıyamadan ölecek olmak

  • elbet yeryüzü de evrenin bir parçası, unsuru. fakat yüzde kaçı ediyor? tamam gözlerimizle, teleskoplarımızla göğü seyretmiyor muyuz; ediyoruz ama evrenin yüzde kaçını görüyoruz?

    insanoğlu'ndaki bilinç konu evreni tanımak olunca eli kolu bağlı oluyor; evreni anlayacak fiziksel kapasiteye, güce sahip değiliz çünkü. hızla uzay yolculuğuna çıksak bile, zaman mefhumu bizi tüketiyor. entropi karşısında oldukça dayanıksızız.

    velhasıl, koskocaaa bir evreni anlayamadan, şu gezegende ne varmış; burada ne oluyormuş; dünya benzeri gezegen var mıymı; varsa nasıl bir yermiş; bir yaşam formu daha olabilir miymiş; hangi gök cisimlerinde hangi maddeler varmış; bu gök cisimleri veya maddeler nasıl yerleşmiş vs. hiçbir boku da anlayamadan göçeceğiz bu diyardan.

    hadi kediler düşünmüyor; yüzyıllardır patisini yalayıp, avını aramakla ve çiftleşip durmakla meşgul ama bizim bilincimiz, ötesini merak edecek kıvama gelmiş bir durumda (her nasılsa) ve biz bu arzumuzdan her halükarda mahrum kalacağız.

    bu evrende insan diye bir canlı olabiliyorsa, mutlaka bir oryantasyon imkanı bulabilmeliydi.