yalnız yaşıyorum, çok çok millet tutturmadıkça dışarıda yemem yemek. 2-3 günlük yaparım, haliyle haftada 2 ya da 3 kez yemek yaparım. illa çorbam da olur, ana yemek de, bir de pilav ya da makarna türü şeylere ne deniyorsa o da (tali yemek?). salata, cacık yapmak zaten iş değil.
bir ben varım yahu, bakmaz mıyım kendime? canım ben.
evde yemek yapma kültürünün bitmesi
-
-
evde yemek yapma kültürü özellikle aileler için kolay kolay bitmez. dışarıda yenen ya da dışarıdan istenen hiçbir yemek evdeki kadar temiz ve sağlıklı olmaz, olamaz.
öte taraftan da bana göre bir evde yemek pişiyorsa o evde huzur ve bereket vardır. o kavrulmuş soğan ile o salçanın kokusu evi saracak, o tencere kaynayacak başka çaresi yok. -
zamanında burada birileri türkiye'de kahvaltı kültürünün içler acısı olması şeklinde başlık açabildiği için çok da umursamadığım başka bir konu.
bağzı ekşi yazarlarında mantık şöyle işliyor:
- benim çevremdeki 3-5 kişi evde yemek yapmak yerine dışarıda yemeyi tercih ediyor. o halde tüm ülke böyle... yani sonuçta cihangir eşrafı böyleyse çemişgezek de böyledir bence.
aynen böyle işliyor kafaları. ciddiyim. biri de ''şehir hayatının hengamesinden yemek yapmaya vakit mi var azizim?'' diyerek, az sonra paşa dedesinden bahsedecekmiş gibi halktan kopukluğunu tescillemiş adeta.
ekşi sözlük ciddi anlamda fantastik bi yer ya. bayılıyorum buraya... -
valla disaridaki yemeklerin fiyat lezzet performansina bakarak evde yapmanin her zamanki gibi daha saglikli, lezzetli oldugunu dusunuyorum. o nedenle haftada bi iki kez disarda yense yeterli. diger turlu kaliteli yemek icin baya para harcamaniz lazim, butce sarsici.