işte bu benim. kış en samimi mevsimdir bana kalırsa. yapış yapış değildir bir kere, ferahtır. kendindendir. umutludur, temizdir.
hayatıma dönüp baktığımda en güzel anılarım, en büyük iyi ki’lerim, kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettiğim hemen hemen her şey, kışın serinliğinde bulmuş beni.
bembeyaz bir manzaraya karşı telaşsız yudumlanan kahve, altını çize çize okuduğun kitabın... sonra adına christmas de, yeni yıl de, o var. dini boyutunu boşver, ne güzel işte hediye al hediye ver. kendinden cömert. kışlık kıyafetlerin güzelliği de ayrı.
imza: bir kış çocuğu