hiçbir şey sonsuza dek sürmez...ne mutluluk ne acı...nasılsa geçecek....bu yüzden kalkıp yapabileceğinin en iyisini yapmalısın ..
en çaresiz anınızda güçlü olmanın yolu
-
-
iki üniversiteyi yarıda bıraktım. üçüncüsü de bitmeyecek, dört sene sonra büyük ihtimalle atılacağım. 36 yaşındayım, 1 kez aşık oldum o da başkasını sevdi, başkasıyla sevişti, başkasıyla evlendi, başkasından çocuk yaptı. hoşuma giden her kadınla en az 11-12 yaş fark var.
paris, londra, new york’ a gitmek isterdim. paris için tonla evrak biriktirdim, vize başvurum reddedildi. babam bir daha sponsor mektubu yazmayacağını söyledi. okul bitmeyecek, meslek de bilmem. yalan oldu uzak seyahat hayallerim. geriye oralara gidenlere sessiz sedasız küfretmek kaldı.
özgür olmak isterdim. mesela gecenin köründe içmeyi, yemek yemeyi, 2-3 arkadaşla sohbet etmeyi severek yaptım. gündüz anlam taşımazdı. gecelerin sessizliğini, tenhalığını severdim. derken babam rahatsızlandı. ameliyat oldu. yaşı 70 üstü... bazı şeylerine yardımcı olmam için yanından ayrılmamalıyım. buna da hazırım. hissiz bir yavşak değilim ne de olsa. o beni büyüttü ve bugüne getirdi, iş başa düştü. ama... yanlış anlaşılmasın, babamı seviyorum. ama akrabalarım “ düzenini boz, babana yıllarını ver “ diyor. iyi de ben şehir dışındaki öğrenci evimde, gündüz uykumla, gece alkolüm, sohbetimle, doyurduğum köpeklerim, football manager kariyerim, sokaklarını arşınlamayı, kafelerinde kafein depolamayı sevdiğim semtimle düzenimi bulmuştum.
babama yine bakarım. oğluyum, görevimdir, ama allah’ ın gücüne gitmesin, ruhuma, alıp başını gitmek isteyen sarhoş ruhuma nasıl söz geçireyim ? allah’ a inanıyorum ama artık sorgulamadan, sitem etmeden, büyük şeyler istemeden inanıyorum. geçen yıllar bana hayallerin ilk ters rüzgarda yüzüme çarpıp beni yere indiren hainler olduğunu öğretti. artık hayal kurmak istemiyorum. sadece sevimli düzenime dönmek, sarhoş olmak, okumak, köpeklerimi beslemek kafamdaki...
ama artık o izmirli kızla yatmayı, new york’ a gitmeyi, iyi bir iş ve maaş sahibi olmayı istemek yok. istemek tuzaktır. intiharın tatlı sosla çevrilmiş tuzağıdır. bana tatlı düzenimi verin ve ne haliniz varsa görün. bir de babam iyi olsun. neticede hissiz bir yavşak değilim. sadece gerçekçiyim.
işte insana gücünü veren de kopamadığı küçük ve tatlı düzenidir. o yoksa bocalarsın.