eli kolu tutan kadının onursuzca nafaka istemesi

  • boşanan bütün kadınlar bütün mal varlığına el koysun ve toptan çözülsün bu mesele. erkek denilen varlık toprağı sıksa içinden altın çıkıyor zaten ne gerek var mala mülke.

  • (bkz: söylesem tesiri yok sussam gönül razı değil)
    ve hatta;
    (bkz: buyrun benim)

    bu basligi acildigi gunden beri takip ediyorum. neticede o onursuzlardan(!) biri oldugum icin.
    evlendigimde yaklasik 23 yasindaydim. ve evet benim de pembe hayallerim vardi. mutlu bir yuva, saglikli cocuklar, iyi ve sevgi dolu bir es. sicak bir yuva vs vs vs. uzar gider.
    ex esimle gorucu sayilabilecek bir sekilde evlendim. eli yuzu duzgun, iyi bir isi olan, insana benzeyen biriydi.
    nisanliyken bir iki davranisi tuhaf gelmisti ama, cok genc ve cok toydum. dunyayi ve insanlari tanimiyordum.
    dahasi bir isim, bir meslegim olabilecegi, hayatimi kazanabilecegim bir bilincle yetistirilmemistim.
    derken 3. gun yuzume yedigim bir tokatla sendeledim ama ayilmadim henuz.
    baslayan seylerin devam etme gibi bir hali vardi. tokatlar tekme yumruklarla yer degistirdi zamanla.
    ugradigim seyleri sindirmeye calisiyordum cunku her seyin cok guzel olabilecegine dair umudum hic degismiyordu.
    sozlu, fiziki siddet gun gectikce agirlasti. cocuklarim dogdu. buyudu ama ben yaratilan cehennemde yaniyor ama olmuyordum.
    defalarca yazdigim entrylerimde her turlu ayrinti var zaten. kafa sisirmeyeyim.

    bosanmaya karar vereli cok olmustu ama uygulamaya gectigimde 43 yasindaydim. isim, param, evim hicbir seyim yoktu.
    evimden elimde icinde 20 lira olan bir cuzdan, esofman ve bir kot ceketle ciktim.
    20 senelik evlilikten geriye kalanlar buydu.
    eski esimin ailesinden gelen ilk haber suydu;
    -evden zirnik alamazsin.
    istemedim zaten.
    dava su bu vs derken is guc sahibi adamin 3.000 lira geliri cikti.
    tabi nafaka o gelir uzerinden bicimlendigi icin, avukati ve o komik nafaka bedelleri teklif ettiler.
    ustumde kot ceketim ve esofmanimla 20 senemin bedeli etmeyecek bir nafaka ve cuzzi miktarda bir tazminat ile kurtuldum.
    nafakam ile sadece ev kirami verebiliyorum.
    evden sadece ustumu basimi ve cok sevdigim duduklu tenceremi aldim.
    simdi asgari ucretle bir arkadasimin yaninda calisiyorum. 5 gun sonra 45 yasima giricem.
    cok sukur, buna da sukur.
    yani ne yapsaydim. ne tavsiye ederdiniz ?
    onurlu olmak icin nafakayi reddedip, nerede kalsaydim ?
    20 senelik emeklerimi yok mu saysaydim ?
    yoksa onursuzca o adamla sirf rahat, konforlu bir hayat icin yasamaya devam mi etseydim ?

    baskalarinin ne dusundugu umurumda degil cennetinden;
    sevgiler, saygilar...

  • katıldığım tespittir.

    ben de boşanmış ve nafaka veren bir insanım. çocuğuma verdiğim para zerre gözümde değil. hatta bağlanan aylık nafakanın çok daha fazla üzerini de kendisi için harcıyorum. şunu da belirteyim çocuğuma bağladığım nafaka mahkemenin yasal olarak belirlediğinin yaklaşık 3 misli. ama hiç gözümde değil.

    ancak eski eşime de bir nafaka bağlandı. o da yasal sınırın üstü. çocuğa bağlanan nafaka, henüz reşit olmadığından annesine ödeniyor. olay da burada patlıyor zaten. kendisi çalışmıyor ve benim kızıma ödediğim nafaka ile geçiniyor. üstelik kızın ektra ihtiyaçları için benden sürekli para istiyor. üstelik bunu kızım kanalıyla yapıyor.

    her defasında ;
    "çocuk aracılığı ile benden para isteme, ne istiyorsan sen söyle. çocukta algıyı yanlış yönlendirme" dediysem de bunu ısrarla devam ediyor. hem kızın nafaka parasını kendisi harcıyor, hem çalışmıyor hem de para konusunda sürekli çocuğu sıkıştırıp "baban bize para vermiyor" diyor.

    bunu şikayet etmenin bu konuda yakınmanın anadolu çomarlığıyla, salon adamlığıyla bir ilgisi yok. bu yapılan, kadının onursuzluğudur. net.

  • yani hiçbir şekilde anlam veremediğim olay. seninle 3 sene evli kaldık, şimdi anlaşamadık ve boşanıyoruz. aylık gelirin 6.000 kağıtsa 2.000'ini alırım, almaya hakkım var. neden? çünkü amım var. bana ömür billah bakmak zorundasın. 3 sene kadınlık yaptım boru değil ya.

    ulan bu ne rezalet hiçbir şekilde anlam vermek mümkün değil. kadının eli kolu tutuyor, engeli yok, ama çalışmasa da olur çünkü bir kere imza atmış, erkekten sigortasını yaptırmış, benim elim kolum tutuyor ama ben paşalar gibi evde yatacağım, sen de bana sike sike bakacaksın.

    bunu talep eden kişinin kendine öz saygısının olmadığını düşünüyorum, kendine saygı duyan insan bu iğrenç müesseseyi elinin tersiyle iter.

    peşinen edit: "3 sene kadınlık yapıyor" demeyin lütfen, adam da 3 sene erkeklik yapıyor. siz hiç bir işçinin her gün 15 saat mesai dahi yapsa 3-5 sene çalışmadan sonra kıdem-ihbar tazminatından başka alacak yarattığını, işverenin işçisine ömür boyu baktığını gördünüz mü?

    edit 2: aklı evvel avukatlar çıkıntılık yapacak illa fakat bu entrydeki bahse konu nafakanın yoksulluk nafakası olduğu gayet açık.

    edit 3: hala çocuğa verilen iştirak nafakasıyla konuyu değerlendirenler var, arkadaş anlattığım şey çok açık ne çocuğu ne nafakası, çocuğa nafaka vermeyenin eli kopsun.