efendi erkeğin acımasız bir erkeğe dönüşmesi

  • pasif agresif eziklerin dallamalıklarını justify ettiği kavram.

  • bence efendiliğin karşıtı acımasızlık değil.
    efendi olup merhametinizi yitirebilirsiniz.
    ama eğer o efendilik ruhunuzda ise o acımasızlığınız da efendice olur.

  • mümkün degildir. kendinizi kandirmayin, bir insan duzgun bir insansa ben artik acimasiz biri olacam diyerek degisemez. aslinda kimse degismez. ınsan son nefesini verirken, kalbi durduktan nabzi kesildikten sonra hu diye son nefesini verirmis. ıste o son nefes huyuymus, o yuzden can cikar huy cikmaz derler. eger birisi efendiyken acimasiz birine donuyorsa o adam aslinda hic efendi olmamistir, zaten acimasizdir ama efendilik maskesi takmistir bir donem. gercekten efendi bir insan ne yasarsa yasasin acimasiz bir insana donusemez, asla.

  • efendi bir insanı (cinsiyet farketmeksizin) nasıl ruh hastasına dönüştürdüm diye kendini sorgulamaktan acizlerin toplandığı başlık. o hep öyleymiş, rol yapmış... geçiniz. efendi insan bulduğunuz zaman iliğine kadar sömürmeye çalıştığınız için, ben bunun tepesine nasılsa binerim diye düşündüğünüz için, şımardıkça şımardığınız için günün birinde hakettiğiniz gibi davranıldığında ağlıyorsunuz.

  • cani yanmistir, nezaketi zayiflik olarak algilanmistir, sacma sapan kisiler bir anda sidik yaristirmaya baslamistir. (bkz: fazla tevazunun sonu vasattan nasihat dinlemektir)