edebiyat tarihinin en iyi giriş cümlesi

  • hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum
    (bkz: orhan pamuk)

  • santiago nasar, onu öldürecekleri gün, piskoposun geleceği gemiyi karşılamak için sabah saat 05.30’da kalkmıştı...”

    yukarıda yazılanlar, gabriel garcia marquez 'in kırmızı pazartesi adlı romanının giriş cümleleri. bu cümleler, edebiyat târihinin en cesur roman başlangıçlarından biri. belki de en cesuru! neden mi? çünkü bu ifâdeler, romanın sonunu daha ilk cümleden okuyucuya söylüyor ve eser buna rağmen heyecan vericiliğinden, sürükleyiciliğinden hiçbir şey kaybetmiyor.

    işte bu son derece iyi!

    ekleme: noktalama hatâsı düzeltildi.

  • "toy çağımda bir öğüt vermişti babam, hala küpedir kulağıma. 'ne zaman' demişti, 'birini tenkide (eleştirmek, yargılamak) davranacak olsan, hatırdan çıkarma, herkes senin imkanlarında gelmemiştir dünyaya!''"

    the great gatsby