eğitim seviyesi arttıkça, insan ne kadar cahil olduğunu bir kez daha teyit etmiş oluyor..
eğitim seviyesi arttıkça kişide artan şey
-
-
türkiye'den siktir olup gitme isteği
-
neyi bilmedigi hakkinda farkindaligi.
lisans ogrencisiyken bir hocaya ya da asistana soru sordugumda ama cevap alamadigimda kizardim. "asistan olmussun, hoca olmussun. nasil bilmiyor olabilirsin." derdim kendi kendime. yillar sonra baktim ki ben de benzerini yapiyorum. 5 yildir ayni derslerin asistanligini yapmama ragmen ve arastirmamla da cok ilgili olmasina ragmen, bazen bir soru geliyor ve bilmiyor oluyorum. ya da emin olmuyor oluyorum. "soyle galiba ama emin degilim. ogrenince soyleyeyim" diyorum. ozellikle akademide bir insan bir konu hakkinda yetkili diye sordugunuz her soruyu bilmek zorunda degil.
arastirmada bu daha da onemli hale geliyor. bir konuda arastirmanizi sunuyorsunuz diye her soruyu eksiksiz cevaplamaniz gerekmiyor. onemli olan nereye kadar kesin eminsiniz, nereden sonra bir fikriniz var ama emin degilsiniz, ve en onemlisi ne hakkinda hicbir fikriniz yok, bunu acikca dile getirmek. butun sorularin eksiksiz cevaplandigi bir sunum zaten ortaya yeni bir sey cikarmiyordur, basittir. -
özellikle gerçek bilim insanlarında gözlemlediğim, çalıştığı spesifik alanda derinleştikçe, aynı dalın farklı konusu ile alakalı soru geldiğinde uzman olmadığını belirterek saygı çerçevesinde yorum yapmaları. iyi bilim insanıyla herbirşeyologları ayıran şeylerden de biridir bu
-
farkındalıktan doğan mutsuzluk
-
anksiyete ve depresyon ikilisidir.