karadeniz’in bir köyünde , şehirli bir uyanık tam köy camisinin karşısına bir genelev açar. köylü duruma karşı ama ellerinden de bir şey gelmez. tek yapabildikleri cuma namazında allah’a dua etmek. “allahım sen yardımcı ol ,bu ucube burdan kalksın” gibisinden.
her cuma aynı şekilde dua , günlerden bir gün kuvvetli bir gök gürültüsü , sağanak bir yağmur derken bir şimşek ve genelev yerle bir.
genelev sahibi cemaati dava eder. cemaat de mahkemeye savunmasını verir. dosya hakimin önündedir. hakim dosyaya bakar ve ben bu işi çözemem der , nedenini sorarlar.
yahu der; şikayetçi olan taraf duanın gücüne inanan bir genelev sahibi, diğer tarafta duanın gücüne inanmayan “allahın hikmeti bizimle ne alakası var “diyen cemaat.