domuz eti yemeyip diğer tüm günahları işlemek

  • haram olduğu için domuz eti yememek, müslüman toplumun müslümanlıkla ilgili taviz vermediği tek günahtır. bu özelliği nedeniyle, sosyolojik açıdan, domuz eti artık bir günah kategorisinden çıkıp "tabu" kategorisine yerleşmiştir.

    avrupa gibi domuz etiyle en içli dışlı yaşanan yerlerde bile bu tabu gücünü korur. öyleki avrupadaki müslümanlar (türklerin de neredeyse hepsi), alkol tüketip satarken, domuz eti tüketip satmaya karşı aşırı hassas tavır alırlar ve ne kendilerinin ne de çevresindeki diğer yakınlarının domuz tüketmesini hoş karşılamaz, dahası sert tavır alır. bu kısım da üzerinde durulması gereken kısımdır. kendisi tüketmediği gibi tüketilmesini tolere etmez. müslüman bir ailede eve alkollü gelirseniz, hafif azar işitip, mesele tolere edilebilirken, kimse elinde bir parça domuz etiyle eve giremez.

    direk olarak domuz eti yemek bir kenara, alınan başka ürünlerin içeriğinde domuza ait bir ürünün kullanılıp kullanılmadığı sıkıca incelenir.

    alkol tüketmek ve satmak gibi, diğer günahlar (veya haramlar) için de aynı şey söz konusudur. hak yemek (vergi kaçırma, taksicinin, pazarcının, vesaire müşterisini kazıklaması), zina (ya da eyleme geçirilen cinsel arzular), yalan söylemek, küfür etmek, kavga etmek, imkanın varken yardım etmemek, anne-babayı üzmek, oruç tutmamak, namaz kılmamak, gusül almamak, sözünde durmamak, büyü yapmak, kumar oynamak, vesaire...

    tüm bu günahlar, tasvip edilmemesine karşın, bir tabu haline dönüşmemiş, etrafta herkesin, sıkça, hatta gizlemeden rahatça işlediği günahlardır. hatta daha da ekstremleştirirsek, insan öldürmekle dahi kıyaslanabilir. insan öldürmüş bir kişinin bile domuz eti yemekten imtina edeceği söylenebilir.

    bir tarafıyla (zavallı domuzların canınından olmasını bir kenara bırakıp insan türü açısından bakarsak) domuz eti yemek diğer tüm günahların yanında en masum günahtır. çünkü hiçbir insana zarar vermez, veya zarar verme ihtimali olan bir atmosferi oluşturma ihtimali yoktur. (örnek, alkol içer iradeni yitirir ve yanlışlıkla veya bilerek birisini öldürebilirsin)

    o nedenle, domuz eti, dinen haram, sosyolojik açıdan tabudur.

    edit:
    çeşitli savlar var. öncelikle bu savların hepsinin, bir "mazeret" üretme eğiliminden öteye gitmediğini belirtmem gerekir zira bu savlar yanlış ve belirsizdir, veya savı öne sürenin savla ilgisi bulunmamaktadır.

    1- "islam öncesi türkler yemezdi, bu islamla ilgili değil, türk olmakla ilgilidir."
    mesele geçmişte insanların neyi neden yaptığı değildir. türklerin islam öncesi domuz yemediği muammadır. ama doğru olarak kabul edelim. kimsenin eklemediği bilgi de ekleyeyim. göçebe veya suyun az bulunduğu (arap bölgesi) toplumlarda domuzun tercih edilmeme sebebi, domuzun diğer hayvanlara nazaran aşırı su tüketmesi olarak gösterilmektedir.
    asıl soru, bugünkü eylemlerini kültürel bir alışkanlık neticesiyle mi yoksa dini bir gerekçeyle mi gerekçelendirdikleri sorusudur.
    gidip en yakındaki müslümana domuz eti sunup "neden domuz yemiyorsun?" diye sorulduğunda dini karıştırmadan bir cevap veriyorsa (ki aşırı düşük ihtimaldir) ve üzerine yakınının yemesine toleranslı bakıyorsa, o zaman bu savın üzerine eğilinebilir.

    2- "domuz pis hayvan. kendi bokunu yer"
    domuzun pis hayvan oluşu da tartışmalı bir mevzudur. bir hayvanın pis oluşunun kriteri nedir?
    kendi bokunu yemek mi? peki o vakit tavuk? veya müslüman olarak yenmesi salık verilen diğer tür canlılar?

    3- "domuz eti sağlıksızdır"
    bu nedenle domuz eti yemeyen kitlelerin sağlığına dikkat ettiği anlamı ortaya çıkar.
    aynı kitle, diğer tüm sağlıksız aktiviteleri gerçekleştirebildiği halde (işlenmiş et yemek, sigara-alkol tüketmek, şeker-tuz, margarin, kola, kokoreç, midye ve yüzlercesi) kaldı ki domuz etinin sağlıksız oluşu tartışmalıdır. birçok araştırmaya göre de bu bilgi yanlıştır.
    bu araştırmalar domuz etinin koyun veya diğer "haram olmayan" tür hayvanlardan daha sağlıksız olmadığını gösterir.
    ve nasıl bir sağlıksızlık ise, domuz tüketen milletlerin ortalama ömrü 100 yıla yaklaşmışken, sağlıklı müslüman toplumlar 60'lara gelince tökezlemeye başlamaktalar.

    4- "domuz eti güzel değildir"
    tatmadığı şeyin tadını bilmek de yine, kasaba dışına çıkmadan dünyayı anlatan yurdum insanının bir huyudur.
    diğer yandan, bu çok kişisel bir yorumdur. bir lezzetin "güzel" veya "çirkin" oluşu, bir kitlenin alışkanlığına mal edilemeyecek kadar kişiseldir. kişinin yaşı kemale erdikten sonra domuz eti yemesinden dolayı etin tadı güzel gelmeyebilir. ancak bu etin güzel olmamasından dolayı değil, kişinin alıştığı damak tadına hitap etmemesinden kaynaklanan bir "güzel değil" sonucundan olması yüksek ihtimaldir.
    işkembe çorbası hiç içmemiş kişiye işkembenin kokusunun bile dayanılmaz gelmesi gibi. ancak içicileri tarafından işkembe çorbası dünyanın en güzel çorbasıdır.

    5- "türkiye pazarına domuz eti girse ve ucuz olsa herkes yer"
    bunun gerçekçi olup olmadığını, avrupaya bakarak görebiliriz. zira domuz eti çok ucuzdur ancak oradaki müslüman toplumlar (ve türkler) bu ucuzluğuna rağmen domuz eti tüketmemektedir.

    edit 2: eklemeler ve dilbilgisi

    edit 3: vejeteryan ve ateist