dini sorgulamaya başlamak

  • yıllar önce yaptığım, günlerce süren düşünmeler ve okuduğum bir sürü kitaptan sonra dini terk etmekle sonuçlandırdığım ameliyedir.

    önce dindarlardan şüphelendim hep çelişki hep çelişki, hep kendine yontma, dinde hileli yollara sapma, işine gelmeyince her dini kuralı sinsice, kurnazca tevil etme.

    yavaş yavaş kendimi diğer dindarlardan çaktırmadan ayrıştırdım. fazla dine bağlı görünmemeye çalıştım. onlardaki dindarlığın aslında kılıf olduğu asıl maksadın psikolojik ve maddi çıkarlar olduğunu düşünmemeye ve bu düşüncemi onlara hissettirmemeye çalıştım.

    sonra bize din diye sunulandan şüphelenip araştırdım, o zamanki düşünceme göre gerçek din dediğimiz kuran ve sünnet islamına arap ve hindli selefi alimlerin kitaplarıyla uymaya çalıştım.

    sonra gözümü karartıp dinin kendisi neden yalan olmasın deyip, din gerçeğini bilimsel ve akli yoldan araştırmaya cesaret ettim.

    öyle ya tanrıdan geldiği söylenen kuran'ın inancımızı devre dışı bırakırsak reel anlamda gerçekten tanrıdan geldiğini söylememiz saçma olur. bunu hiç kimse asla bilemez( inançta burada devreye giriyor zaten yani inanç gerçekliği bilinemeyecek bir şeyi kesin gerçeklikmiş gibi kabul ettirmeye yarıyor).

    kafir olup ebedi cehenneme gitmekten korktuğumuz için okumaktan çekindiğimiz, kaçındığımız kitapları zihnimi dinsel dogmalara bağlılıktan kurtararak okudum, cennetten vazgeçmenin getirdiği yoksunluk, bunca yıl bir yalanın ve hatanın peşinden gitmenin hissettirdiklerinin kötülüğüne rağmen din denilen metafizik kurumsal dogmayı terk etmeye ve yeniden gerçek yaşamın kendisini kendi aklımla yorumlamanın yoluna döndüm.