öncelikle fularlı değilim. çünkü biliyorum ki bunun tersi düşünüldüğünde hep entel dantel dediğiniz kesim geliyor aklınıza.
her neyse, inanılmaz bir durum bu. çevrem dolayısıyla dindar, muhafazakar insanlarla çevriliyim. mesela, tam bir şey anlatacağım, araya girip, yahu işte sinek çorbaya düşünce tek kanadında zehir varmış; sineği tamamen bandırınca zehir etkisi yok oluyormuş; işte bunlar ibret vesikasıymış falan. iyi de benim anlattığım sağlık problemleriyle ne alakası var.
adama diyorum ki, sen şuradaki evi nasıl aldın. yavaş yavaş konuşup, bir cevabı 2 saatte veremiyor. işte bir tanıdık var belediye'den haber saldık; tabii ayarladık o zaman öyle denk geldi. 165 bine aldık; nasip kısmet tabii. her şey öyledir; yazılan ne ise o olur. abicim hızlı hızlı anlatsana, ne nasip kısmeti yahu. torpille belediyeye adam sokuyorsunuz; nasip kısmet diyerek öykülendiriyorsunuz.
bu tarz bir muhabbetleri vardır işte. arabalarına binerim mesela; malum istanbul trafiği. yanından geçen sürücüye kızdıklarında, camı açıp "selamün aleyküm, selamün aleyküm" diyen tipler bunlar. kelimelerle ifade etmek olanaksız.
benim mahalle arkadaşlarımın yüzde 70'i lise mezunudur. ama onlarla muhabbet ederken bile bir keyif, bir komedi olabiliyor. ama dindar adam gelince muhabbetin tadı kaçıyor. herkesi susturup, tane tane, yıllardan beri duymaktan bıktığımız klişelerini sıralıyor. inanılmaz bir şey bu.