spor ve zorunlu sosyalleşme
depresyondan çıkma yöntemleri
-
-
psikiyatrist'e gitmek ve aynı zamanda david burns - iyi hissetmek kitabını okuyup, hayatına rehber haline getirmek. bu ikisi dışındaki tüm öneriler hükümsüzdür. anlık sıkıntıları depresyon sanan gerizekalılara bakmayın.
-
depresyonun tanımına aykırıdır. çünkü zaten depresyonda olan birisi "x yapın, y deneyin" tavsiyelerini uygulayamadığı için depresyondadır. yani "insanları ciddiye almayın" tavsiyesini yapıyor olsa zaten depresyona girmeyecek. ya da geleceğini düşünmese, ya da geçmişi bıraksa, ya da hayatı ciddiye almasa... bunları beceremediği için depresyonda olamaz mı sence? "kolumu oynatınca acıyor" diyen birine kolunu oynatmazsan acımaz demek gibi bir şey bu.
-
profesyonel destek almaktır.
amına kodumun sözlüğünde herkes uzman amk. -
sözlük yazarlarının depresyondaki kişilere birtakım tavsiyeler verdiği başlık.
deneyimlerime dayanarak şunları önerebilirim ben de:
1)mutlaka bir spora katılın. hatta özellikle bir uzakdoğu sporu olsun. mesela aikido ile uğraşın. hem katılacağınız topluluk size bir sosyal çevre bulma olanağı sağlar, hem de bedeninizi zinde tutarsınız.
2)ciğerlerinizi temiz havadan mahrum etmeyin. günlük en azından on beş dakikalık yürüyüş yapın, maksat hava almak ve güneş görmek olsun.
3)sakın ha sığınacak bir dost sanıp alkole, sigaraya veya uyuşturucuya bulaşmayın. bu size sadece geçici mutluluk sağlar ilerleyen süreçte daha kötü günler görürsünüz.
4)zihin egzersizleri yapın, kitap okuyun, zihninizi tembelleştirmeyin. örneğin internet üzerinden multiplayer olarak satranç oynama imkânı sunan sitelerde takılın. (chess.com) bol bol kitap okuyun. zihninizi canlı tutun ve sürekli hayal kurun.
5)bulunduğunuz çevre size göre değil ise, asla arkadaş bulamayacaksanız, kaçış yolları arıyorsanız bu süreçte mutlaka sabırlı olun. örneğin okuduğunuz okuldan memnun değilsinizdir. yurtdışına falan atılıp bu ortamdan kurtulmak istiyor olabilirsiniz. bu imkânı okulunuz bitmeden elde edemiyorsanız okul bitene kadar sıkın dişinizi. her şeyin sona ereceğini düşünün. bu da geçmişte yaşadığınız travmalar gibi mazide kalacak.
6)komik videolar izleyebilirsiniz. çok ciddi söylüyorum. internette çok ponçik bebek videoları var. izlerken gülümsetiyor insanı.
ben bunları (4 ve 6 hariç. özellikle 6 hariç. ne yapayım ya çok seviyorum bebeleri *) yapmadığım için şu an bu haldeyim. çevremdeki mutlu insanlardan edindiğim izlenimler sonucu gördüm bunları. bu bahsettiğim insanlar zor duruma düşünce gayet rahat olduğundan fazla hasar almadan kurtuluyorlar o olaydan. ben bu yaptıklarına bağlıyorum pozitif olmalarını. iki seneye yakın süredir ben de kötü durumdaydım ama zararın neresinden dönersem kârlı olurum, diyerek hayatıma bu olayları entegre etmeye çalışmaya başladım. henüz yeni başladım buna hatta bir ay olmadı daha ama inanın hayatı bir düzene oturtmak, zorluklar karşısında rahat olabilmek çok önemli...
unutmayın, varolan ve gelip geçici olmayan tek gerçek: ölüm. eninde sonunda öleceksiniz, hepimiz öleceğiz. ne anlamı var bu dünyada onca boktan olayın. belki de ben de bundan seneler sonra bu entryimi okuyup güleceğim vay be ateist din hocası gibi depresyonda olup da insanlara depresyondan kurtulmaları için tavsiye vermişim, ne mal adammışım ben diye...
ve ayrıca sakın ha psikiyatrist vs. vermediği taktirde antidepresan almayın. türk insanı malum boğazım ağrıyor der, dolaptaki antibiyotiği doktora gitmez, yutar şeker gibi. doktora gidin, gerekliyse o önerecek size. aksi taktirde zor olur yan etkileri... -
kendini çok mutsuz mu hissediyorsun? hiçbir şey sana keyif vermiyor mu? ağlamak mı istiyorsun? öyleyse tasalanmana luzum yok. çünkü depresyonda filan değilsin. işyerinde çok çalışıyorsun, aldığın maaşla ancak hayatını idame ettirebiliyor, daha çok kazanacak olsan dahi bunun sadece işyükünü arttırmakla mümkün olabileceğini biliyor ve gençliğinden beri hayalini kurduğun dünya turunu hiçbir zaman yapamacağının, bir sahil kasabasına taşınıp orada organik tarımla uğraşamayacağının, bu ülkeden siktir olup gidip norveçe yerleşemeyeceğinin, yani hayatının hiçbir evresinde şimdi içinde bulunduğun o zevksiz döngüden kurtulamayacak olduğunun ve buna benzer bir sürü hayal kırıklığının yarattığı bir kronik mutsuzluk hali bu yalnızca. içinde bulunduğumuz çağın getirdiği doğal bir süreç. çünkü yabancılaşma, çünkü akıcılaşma ve daha bir sürü şey.
depresyondayken mutsuz hissetmezsin, çünkü depresyondayken hiçbir şey hissetmezsin. depresyondayken depresyonda bile olmayabilirsin sana göre. uykuda olmak gibidir. bazen rüyada olduğunu sezer gibi olursun. işte o kadar bilincinde olursun depresyonda olduğunun, ama bu depresyondan çıkmak için yöntem aramana sebebiyet verecek kadar güçlü bir etki yaratmaktan uzak bir bilinçlilik halidir yine de.
depresyonla uğraşmak zor değildir. pek bir uğraş da veremezsin hissiz olduğun için. odana kapanırsın, veya dışarıya kapanırsın. sonuç olarak bir yere kapanırsın ve zaman akıp geçer. uyumak gibidir demiş miydim? tam da öyle. uyumak ne kadar zorsa, işte depresyon da o kadar zordur. ama 24 saat aralıksız uyuyup uyandığında açlık, baş ağrısı, mide bulantısı, tansiyon düşmesi, işeme isteği gibi birçok şey bir anda üzerine hücum eder ve asıl zorluk denebilecek şey işte o zaman başlar. kabus gibi bir gün, belki iki gün geçirir ve normale dönmeye çalışırsın.
depresyondan çıktıktan sonraki süreci yönetmek, ona tahammül etmek zor olandır kısacası.
her depresyondan sonra yaşama isteğinde bir azalma meydana gelmiş olur. her seferinde değişmiş olursun. her seferinde daha az konuşan biri olarak uyanırsın. daha az konuşuyor olmana rağmen, çok geveze olduğunu düşünür kendine her konuştuğun kelime için ayrıca kızarsın ve yine mutsuz olursun.
her yazdığın kelime için de öyle. ama mutsuz olmak bile bir histir yine de. yaşadığının farkında olmana dair bir emare. mutsuz olmak sana iyi gelir.
depresyondan çıkmış birinin duygulardan birini seçecek lüksü yoktur pek. -
yorulun diyenler, cok calisin diyenler hic depresyona girmemis sanirim ya da hafif depresyon gecirmis olabilirler.
depresyondayken calismak kadar lanet bir sey yok su dunyada. yorulmak kadar da.. yorulunca kalbiniz duracak gibi olur eger agir bi depresyon gecirmekteyseniz ve bu daha da bozar sagligi. en iyi cozum bol bol uyumaktir kanaatimce. seyahat edebilme imkani varsa ozellikle yurt disi seyahatler iyi gelir, okuyacak izleyecek mecaliniz olursa surukleyici kitaplar ve filmler de oyle. bunun disinda kendinizi hayattan kopmus ve caresiz hissediyosaniz profesyonel destek almalisiniz. ilaclar cogu zaman ise yarar.
son olarak; kafka soyle demistir; ölümün oldugu dünyada hicbir sey cok da önemli degil aslinda..