daniel amokachi

  • 3 eylül 2016 beşiktaş gaziantepspor maçı'nda vincent aboubakar'ı izlerken akla gelip gülümseten, anılar canlandıran futbolcu.

    97 yılının haziran ayı, öğlen saati. düğün salonunun başköşesindeki sünnet yatağımda oturuyorum. mevlid okunuyor, ben sıkılıyorum. sünnetçi henüz gelmemiş. dedem, anneannem, babannem yanımdaki sandalyelerde oturmuş beni eğlendirmeye çalışıyorlar. allah üçüne de rahmet eylesin.

    çok geçmeden geliyor sünnetçi. babamla bir şeyler konuşuyorlar. "git bakalım sünnetçi amcayla." diyor babam "sana hediyesi varmış." sünnetçinin arabasına doğru yürüyoruz. sırtımda sünnet kıyafeti, onun üstünde pelerin, gökte güneş, iklim bozkır. ter su içinde bırakan bir yürüyüş sonunda cami yeşili renkte bir renault 12' nin yanında duruyoruz. sünnetçi amca bagaj kapağını açıyor ve o anda benim için pandaların neslinin tükenme tehlikesi ortadan kalkıyor, ferhat şirin'e kavuşuyor, ibrahim tatlıses çocuğuna flüt alıyor.

    bagajda onlarca beşiktaş, fenerbahçe ve galatasaray forması yan yana düzgünce yerleştirilmiş biçimde duruyorlar.

    -hangi takımlısın?
    +beşiktaş
    -kimin formasını istersin?
    +amokachi
    -kaç numarayı giyiyor amokachi? (belli ki beşiktaşlı değil pezemek)
    +on bir

    sünnetçi 11 numaralı, beko reklamlı beşiktaş formasını bana uzatıyor. teşekkür ediyorum. yırtıp atasım var o sünnet kıyafetini. o düğün salonunun dört bir yanında amokachi formasıyla koşturasım var da olacak iş değil tabi. formamı babama gösteriyorum. "arabaya koy kaybolmasın." diyor. anahtarı babamdan alıp bu kez aynı yolu bizim arabaya ulaşmak için yürüyorum. bizim beyaz murat 131'in bagajına usulca yerleştiriyorum formamı, çok mutluyum çok.

    neyse sonra işte kesim işlemi tamamlandı. etli pilav ve zerde yeyip ayran içtim. gece düğün oldu, insanlar dağıldı, eve gittiğim gibi giydim formamı. ne güzeldi lan, çakmaydı falan ama çok güzeldi. zaten biz orijinalmiş çakmaymış bilmezdik o zamanlar. adidas alman sol bek, nike sarışın sağ açık, puma kırda bayırda koşan hayvandı.

    malumunuz, iyileşme sürecinde vücüdun belden aşağı kısmına mümkün olduğunca bir şey giyilmiyor. zaten evden de çıkmıyorum haliyle amokachi forması dışında bir şey olmuyor üzerimde bir hafta kadar. ben mutluydum, beşiktaş güzeldi, insanlar şimdikinden daha çok gülerdi.

    (bkz: bu da böyle bir anımdır)

    not: entryi yazmaya başladığım andan beri aklımda dolaşıp pis pis sırıtmama neden olan bir düşünce var.

    (bkz: sünnet olmaya siyahi futbolcu formasıyla gitmek)

  • demba ba'yı sırtına alıp les ferdinand'ı geçerek gol atabilir.