bir insan, "dava olarak gördüğü" bir olguyu nasıl abarttıkça abartır konusuna verilebilecek en güzel örnek olmuş.
insan bazı şeyleri tadında bırakabilmeyi bilmeli. tamam, sigara karşıtı olabilirsin, tamam savaşçısın, tamam şusun busun vs vs... ancak, "ben böyle bir adamı üniversitemde görmek istemiyorum" da ne demek?
kendinizi bu kadar ciddiye almayın. sağlık adı altında zorbalığa varan yasakçılıkları savunan biri olmaya çalışmak, bunu da kör gözüm parmağına biçimde yapmak niyedir?
neymiş, "beni içeri almadılar"
e abi almazlar seni. tatsızlık çıkarıyorsun, milletin iki gram keyiflenmek için gittiği yerde burunlarından getiriyorsun. böyle mücadele mi olur allah aşkına.