bir erkeği kırmadan reddetmek

  • reddedilmek her halükarda erkeği kırar. önemli olan açık açık söylemeyip oyalayarak daha da kırılmasını sağlamamak. istemiyorsanız açık açık söyleyin olsun bitsin. vakit kaybetmeyelim.

  • 20 yaşında ya varım ya yokum, sütaş'ta mörş elemanlığı yapıyorum (mershanding mi ne o işte).. sarıyer ve istinye görev bölgem..

    bölgesini hatırlamıyorum ilknur diye bi' kız var, ona da bi' ilgim var ufaktan.. salı günleri bütün bölge temsilcileri bir araya gelip toplantı yapıyoruz falan, supervisor'e hesap veriyoruz. bazen kendi aramızda etkinlik yapıyoruz. mecidiyeköy simit sarayında buluşuyoruz falan.

    beni gazladılar seviyorsan git konuş diye, kız da vaziyete uyandırılmış belli ki, bi' simit sarayı çıkışı bunu teke tek yakaladım yolda..

    dedim "minibüse kadar beraber yürüyelim mi? "tamam" dedi. bi iki geyikten sonra "sana bi' şey sorabilir miyim" dedim..

    kız tarihi bi' cevap verdi..

    "sor ama üzüleceğin kırılacağın bi' şey sorma" dedi..

    lan böyle bi' an donakaldım "püüüü amk rezil olduk" dedim içimden.. 1 saniye sonra ani bi' refleks geliştirdi zihnim ve kıza dedim ki "sana öyle bir soruyu asla sormam".. ne alaka amk ya?

    kız da bi' şoka girdi ufaktan herhalde, konuşmadan yürüdük yol boyu, minibüse bindi, iyi akşamlar bile diyemedik birbirimize düşün yani dumurun boyutunu..

    kız ne güzel naifçe reddetmiş seni, soruyu bile sordurmadan sıyrılmış, yaptığım öküzlüğe bak..

    gel zaman git zaman bu kız bana yanlamaya başladı ne alakaysa, bazen bakışlarını falan yakalıyodum, etkinlikte hep yanıma oturmaya özen gösteriyodu falan ama nasıl bi' soğuma geldiyse artık bana ya da neden geldiyse alakam olmadı kızla ondan sonra..

    ne günlerdi yahu..