bir ebeveynin çocuğuna yapacağı en büyük kötülük

  • kitaplardan okuduğum ve çevremden gözlemlediğim kadarı ile;

    1- sürekli dünyanın en zeki çocuğu olduğuna inandırmak.

    2- büyüyünce çok can yakacak gibisinden saçma düşünceye sevk etmek.

    3- daha çocuk okuma yazma öğrenmeden kuran kursuna göndermek.

    4- insani değerleri, evrensel ahlak ve görgü kurallarından önce iman, din, kader gibi değerleri öğretmeye çalışmak.

    5- müslüman bir ailenin çocuğuna kuran'ı arapça okumanın anlayarak okumaktan daha sevap olduğuna inandırmak.

    6- başarılı olmanın, zengin olmanın insan olmaktan daha önemli olduğuna inandırmak.

  • güvenini kaybetmek.

    annesine, babasına güvenemeyen bir çocuğun neler yapabileceğini bilseniz, altınıza sıçarsınız.

    şahsen, elimde olsa, geçmişe dönüp kendime sarılır; kendime çok değerli olduğumu ve bana güvenebileceğini söylerdim. biraz çelişkili bir durum tabii ama anladınız işte. geçmişe dönüp, küçük dkt'yi şefkatle kucaklamak istiyorum.

    çünkü 33 yaşında bir kız çocuğu olarak kaldı. güveni ilk önce aile içinde sarsıldı. bağlanmaktan korkar, o yüzden de bağlanmaktan korkan adamlara koşar. sağlıklı sevgi nedir bilmez, insanları boğar; onlara bağımlı hale gelir. hem saf hem paranoyaktır. ve malesef elinde çocukluğunu değiştirecek bir sihirli değnek yoktur.

    bazı yaralar, insanı tanımlıyor. mutsuz çocuklar birbirini tanıyor. kokusunu mu alıyoruz, nedir...

    bi de, şöyle bi şey okumuştum; çok haklı buldum:

    bir babanın çocuklarına yapabileceği en güzel şey, annelerini çok sevmektir.

  • çocukluktan başlayıp evlenip çocuk sahibi olana dek tüm hayatına karışmak ve kendi istediklerini yaptırmaya zorlamak. kısacası çocuğuna hayatı zehir etmek.