oku, mezun ol. sabah 8 akşam 5 bir iş bul. evlen. 3 oda 1 salon ev al. koltuk takımı al. her gün o koltuğa oturup aptal dizilerin beynini yıkamasına izin ver. çocuk yap, çocuğun ile ilgilenmekten kendini unut. çocuğunu büyüt, aynı evrelerden geçmesini izle. öl. hayat bu mu?
oysa ki; insanlar sadece öğlene kadar çalışmalı. öğleden sonra da göl kenarına gidip resim yapmalı, felsefe yapmalı, kitap okumalı, tartışmalı. insanlık ancak bu şekilde gelişir. 70 sene insan sabah 8 akşam 5 çalışıp sonunda ölmeyi bekler mi?
kısmi alıntıdır.
bir defa gelinen hayatta sabah 8 akşam 5 çalışmak
-
-
düşündükçe insanı sinir eder.
26 yaşındayım. 7 yıldır aralıksız çalışıyorum. kazandığım parayı harcayacak zamanım yok. kazandığım tek şey 4a dökümünde yer alan gün sayısı. buna kazanmak denirse. peki kaybettiğim zaman ? bunu nasıl telafi edeceğim. 60 yaşında beli bükülmüş bir emekli olarak ; işte şimdi çalışmamın karşılığını alacağım. gelsin dünya turları, yatlar,katlar mı diyeceğim, yoksa gelinim çalışırken evde torun mu bakacağım bilemiyorum altan ben bu hayatı kimin için yaşıyorum bilemiyorum.
(bkz: yaşama amacını sorgulatan detaylar)