ölümünün 10. yılında saygıyla andığımız türk televizyon tarihinin giydikleri, taktıkları, yaptıkları, söyledikleriyle en ikonik karakteri.
“tabi siz anneleri tarafından size emanet edilen çocuklara her bakımdan yetersiz gördüğünüz bir kadının annelik etmesine şiddetle karşısınız ama.”
“siz bana istemeden ya da isteyerek herhangi bir zarar veremezsiniz matmazel. bu konuda içiniz rahat olsun.”
“salak mısın cemile?”
“yalancılara, korkaklara inanmamam gerektiğini öğrendim. kendi çıkarları için yer yüzünü çekip aldılar ayaklarımın altından. hiç yaşamamış olmayı dilerdim bu seneyi. unutana kadar acıyla, nefretle hatırlayacağım.”
“bihter ziyagil’in ben. firdevs yöreoğlu’nun kızıyım. kimse ayaklarının altına alamaz beni, kimse canımı acıtamaz.”
“hilmi önal’ın pısırık oğluyla evlisin! mutluluktan dört köşesindir herhalde.”
“kokumu eve mi sıkmışlar? belki de yatağa yastığa? bu kadarı yetti mi seni aldattığımı düşünmen için? evden içki bardağı mı getirmişler, ne yapmışlar? daha azına da inanırdın belki.”
"sessizce çıkıp gideyim hayatından öyle mi? bütün olanların yükü altında tek başıma ezileyim. sen de amcanın imkanlarından faydalanıp nihalciğinle mutluluk oyunları oyna. firdevs hanımın kızı buna müsaade eder mi?"
“senin cesaretsizliğin yüzünden bu onursuzluğa katlanan kadınım ben.”
“korkma kendime bir şey yapacak değilim. hem de behlül için.”
“firdevs hanım’ın kızı konuşuyor. sıkıcı evliliğimin oyuncağına mesajımdır. seni sevmedim doğru. benim için tutkuydun sadece, olmasını istediğim yerdeydin. bu kez söz tamamen çıkıyorum hayatından. tüm izlerini sildim.”
“senin behlül olduğunu unutmuşum.”
“beni tanıyorsan, ben kendimi tanıyorsam... ben bihter’sem eğer, bu evlilik olmayacak.”
“ben adnan’ı seviyorum hiç değilse, sen nihal’i sevmiyorsun. yazık sana!”
“özlediğini biliyorum. beni adnan’ın yanında gördükçe, onun yatağında olduğumu düşündükçe kahroluyorsun. sana bu seneki hediyem bu olsun. ömür boyu uzaktan bakacaksın bana.”
“gayet iyiyim ben. teselliye ihtiyacım yok benim. şimdi dinleneceğim. güzelleşeceğim yarın için. üvey kızım evleniyor. kocamın yanındaki yerimi alacağım yarın. çok güzel olacağım. yüzümde en sahici gülümsememle onların mutluluğunu alkışlayacağım. anne nasıl dayanacağım?”
“asıl bunun için boz diyorum sana, bunun için! ölüyorum anlasana! gözlerimin önünde birbirlerini seviyorlar. ben işkenceler içinde kıvranırken onların mutluluğundan ölüyorum.”
“peki”
“nihal'i terk edemeyeceğin için beni terk ediyorsun. o ölmesin diye beni öldürüyorsun. nihal tek nefeste sönüverecek bir çiçek. peki ya bihter? beni kaybetmeyi göze alabiliyor musun? beni... beni... beni, beni bihter’ini?
bihter ziyagil
-
-
(bkz: unutursak kalbimiz kurusun)