dünyayı gezmeyi her ne kadar çok istesem de artık gerçekten de kabak tadı veren övücülüktür. kesinlikle gezmeyin demiyorum. gezin. ben de gezeceğim. param yettikçe her ülkeye gideceğim. ancak afedersiniz nerde üç beş kuruş parayla yapılan bir şey görse abi ben o parayla dünyayı gezerim tribine girenlerden de günden güne soğuyorum.
bir tanesi yazmış twitter'da, düşünsene on sene sonra kahveni almışsın yanına, çocuklar uyuyor, eşinle karın yağışını izliyorsun. evet tüm o çileler bunun içindi diyorsun diye. sonra da bizim ultra vizyonlular başlamış lince senin vizyonunu seveyim, hayattaki amacını öpeyim bilmem ne. tamam da size ne. cidden yani size ne. onunla mutlu olacaksa bir insan onu yapmasının size batan ne gibi bir yanı var.
hem orada gezmediğini falan da belirten bir dipnot yok. yani size ne. son dönemde doğ, büyü, iş-eş sahibi ol, çocukların olsun öl klişesini her ne kadar eleştirsek de, belki de bazı insanları mutlu eden budur. bize ne. belki doğru olan da budur. bunun belirleyicisi biz ve şu an gündemde olan popüler fikirler mi. geçin bunları lütfen. vizyonlu olacağım diye vizyonsuzlaşmak bu.