yıllar önce ilk kısmı başıma gelmiş bir olaydır.
yıl 2002 mi ne, ankara'da, sakarya caddesinde geziyorum bi pazar günü, öğlen sularında, tek başıma. hiçbir tanıdığım yok o şehirde. şirket içi bir oryantasyon için gelmişim bikaç günlüğüne...
aniden bi migren atağı başladı. ama nasıl korkunç. gözlerimi açamıyorum. yürüyecek halim kalmadı. "bi taksi bulup hastaneye gitmeliyim" diyorum ama bi binanın dibinde ağlamaktan kalkamıyorum. zaten gözümü açıp etrafa bakamıyorum. öyle bir ağrı... yarı baygın gibiyim...
iki koluma iki adam girdi aniden çöktüğüm yerde. afalladım. ilk önce birileri yardım mı edecek dedim ama adamlar kara kara adamlar. hiçbişey de söylemeden beni sürüklüyorlar. hemen önüme baktığımda, kaldırımın yanında bir arabanın arka kapısının açık olduğunu, ve beni ona sürüklediklerini farkettim. bırakın beni diyorum ama duymazdan geliyorlar. allahtan son anda bağırmayı akıl ettim ve kendimi yere attım. o korkunç ağrıyla bağırmak iğrenç bir çukura düşmek gibiydi.
sonra sanırım korktular. ilk bi kaldırmaya çalıştılar ama bağırarak debelenmeye başladım. bırakıp kaçtılar beni. birileri geldi sonra, bi taksiyle hastaneye gittim vs
adamlar muhtemelen uyuşturucu madde tesiri altında olduğumu ya da sarhoş olduğumu sanmışlardı. bu daha çok zoruma gitmişti. ve gündüz vakti, sakarya gibi bi yerde oluyor olay da.
bu ülke, bir kadın için kesinlikle bir 3. dünya ülkesi maalesef.
geçmiş olsun diyorum kız kardeşe. ve umarım ibret için inanılmaz bir ceza verecek, yürekli bir hakim bakar davaya