araclı intikal sırasında konvoy aniden durdu. yarım saat bekledik. öğrendik ki öndeki landların biri istop etmiş. arkadan bölük komutanı filan gitti.arac yolun ortasında dar bir yol. hareket edilmiyor. daynamadım indim. bölük komutanı şöförler filan calışmayan aracın başında. uğraşıyorlar. dedim
'bir de ben bakayım'
bölük komutanı şöyle dedi
'sen ne anlarsın lan'
'bir bakayım komutanım'
'eee iyi bak amk sanki anlayacak'
bir kac dakika sonra arac calıştı. bölük komutanı şakın şaşkın bakıyor. kasıla kasıla şöyle dedim
'bunları benim babam yapıyor'
azıcık land rover fabrikasında kalite şefidirde kendisi.
askerlik anısı
-
-
askerdeyken eskiden elektronik eşya tamirciliği yapan bir uzman çavuş tanımıştım. çukurca’da 2. hudut tugay komutanlığında görev yapmıştık. ne zaman operasyona gitsek çok neşeli oluyordu. bir gün sordum komutanım her operasyondan önce bu kadar neşeyi nereden buluyorsunuz. söyleyin biz de neşelenelim dedim. anlatmaya başladı..
askerliğini yaparken terhis olmasına yakın oğlunun lösemi olduğu haberini almış ve sivilde sağlık sigortası olmadığından oğlunu daha iyi tedavi ettirebilmek için uzman çavuşluğa başvurmuş. oğlunu kaybetmeden 1 sene önce de ilik nakli yapılması için çocuk yapmaya karar vermişler. ikizleri olmuş fakat ilik nakli olacak kadar büyüyene kadar oğlunu kaybetmiş. daha sonra da boşanmışlar. çocukların velayetini karısı almış. evde beni bekleyen kimse yok. ölürsem oğluma kavuşurum benden mutlusu mu var diyordu. daha sonra ben terhis oldum. aradan uzun zaman geçti merak ettim kendisini. ismini arattım google da. şehit olmuş. sonunda istediği olmuş. mustafa uzman oğluna kavuşmuş