ilk mesajı okuyunca geçmiş geldi aklıma. malum genelde kadınlar şiddet gören taraftadır. aslında şiddetin tarafı da olmaz ama malum eşitler arası bir mücadele olmadığı için erkek baskın çıkar. gel gelelim bir kadına vurmak benim gözümde çok aşağılık bir durum. boşanma öncesi çok şiddetli bir tartışmada hanım kişi 5-6 tokat attı kucağımda kızıma mama yedirmeye çalışırken. öfke tabi ki vardı ama şöyle dediğimi hatırlıyorum "senin bana vurman fiziksel olarak canımı acıtmıyor, ruhumu acıtıyor"
sonrasında öfke katsayısı yükselir de elimden bir kaza çıkar diye kendimi banyoya kitlemiştim. bu boşanma işleri çok irrite edici işler. insanların gerçek yüzleri bu durumlarda ortaya çıkıyor. o sevgi pıtırcığı sandığınız varlıkların ağzından dökülen, yazdığı mesajlardan akan kötülükleri görseniz inanamazsınız. anlaşmalı boşanabilen insanlar için sıkıntı yok 5 dk da bitiyor. iki tarafta ortak iradelerini içeren metni hakime götürüyorlar bitip gidiyor geriye yaşanmışlıkların ve yaşanmamışlıkları bıraktığı garip his kalıyor. o yüzden evli çiftlere tavsiye eğer anlaşamıyorsanız çocuk yapmayın kardeşim. ben o boku yedim şimdi acısını çekiyorum. zira türk medeni hukukundan "baba" nın sadece adı var. 10 aylık evladını 14 günde 2 saat parkta bahçede görmek zorunda kalmak sanırım dünyada yaşanacak en üzüntü verici şeylerden birisi. bir de ne olursa olsun bir kadına vurmayın kendinizi küçültmeyin.