arkadaşın ölmesi değil bahsettiğim. inadına barış derken, canlı bomba saldırısı sonucu hayatından olmak, ölmek midir ki bu? böyle ölüm mü olur?
9 yaşındaki veysel atılgan'ın arkadaşları, büyüdüklerinde; "arkadaşım öldü" mü diyecek yoksa "babası ile gittiği barış mitinginde katledildi" mi?
hayatta kalan dostlar anlatıyor: bir ayakkabı tekinden arkadaşlarınızı teşhis etmek zorunda kaldınız mı siz hiç? ya da patlama sonrası, şehrinize döndüğünüzde, patlama anında giydiğiniz hırkanın üzerindeki parçaları fark ettiniz mi? arkadaşlarınızın, ailenizin, sevdiklerinizin bedenlerinin parçalarını aramak zorunda kaldınız mı? üzerinde barış yazan pankartları örtmek zorunda kaldınız mı parçalanmış bedenlerinin üzerine?
şunları geçirdiniz mi hiç aklınızdan:
- acaba tek parça mı cansız bedeni?
- elimi sımsıkı tutan elleri peki, duruyor mu acaba yerinde?
- ya o, dünyanın en güzel bakan gözleri?
- gülümsemesine ne oldu peki, o güzel dudakları yerinde miydi hala?
bunlar gibi onlarcasını, yüzlercesini, binlercesini düşündürüyor işte insana. aklını, yüreğini söküp atası geliyor insanın.
"arkadaşım öldü" nasıl derim ben şimdi?
ölmedi o güzel insanlar, katledildiler.
arkadaşım katledildi, arkadaşımı katlettiler! bütün dünya duysun, herkes bilsin. arkadaşımı katlettiler, canımdan bir parçayı daha söküp aldılar. barış diyen, inadına barış diyen, kan dursun diyen o güzel insanları katlettiler. nasıl devam eder ki hayat hala? nasıl durmaz da döner lan dünya?
aklımı, yüreğimi yerinden söküp atasım var!
edit: sen hiç üzülme, sana atarız debe'yi olur mu sevgili @2? acının debe'si mi olur, oluyorsa sana olsun, tamam. verdim şukunu, aldım favoriye.
edit: böyle yapacağınızı bile bile yazdım. yapayalnızım evde, uzaktaki cenazesine bile gidemediğimden, çıldırmayayım diye yazdım. paramparça olan bedenlerin duyarı mı olur? nasıl bu kadar kör oldunuz nefretten, nasıl bu kadar vicdansız olabildiniz bilemiyorum. sizin yüzünüzden susacağımızı mı sandınız ki? o kadar mı büyük egonuz, o kadar mı önemli sanıyorsunuz kendinizi?
sizin başınıza bir şey gelse, herkesten önce ben koşarım lan. sizi katletseler, hesabı sorulsun diye ben uğraşırım önce. askerin, polisin arkadaşı açsa aynı başlığı ben onun altında acı da yarıştırmam mesela. ama siz tabii boş verin bunları ve durmayın, böyle devam edin olur mu? ta ki kendi nefretinizde boğulana kadar.
ayrıca: (bkz: #55455395)