anksiyete o kadar rezil ediyorki hayatı bazen keşke uyusam ve uyanmasam diyorum.
zihninizle verdiğiniz savaş o kadar yıpratıcı oluyorki azıcık huzur ihtiyacı sebebiyle ölmek/hiç varolmamis gibi olmak yaşamaktan cazip geliyor zaman zaman.
düşünün yaşamak istemediğinizden hayatı anlamsız bulduğunuzdan falan değil, sadece artık bu his bitsin diye ölmek istiyorsunuz.
anksiyete ve depresyonun şımarıklık olması
-
-
şimdi çok güzel küfrederdim de terbiyem müsaade etmiyor...
ulan deyyus. bir haftadır anksiyete ataklarından kalp krizi geçirmek üzereyim , ardı arkası kesilmeyen depremler nedeniyle!
nedeni de ne biliyor musun? bundan 20 sene önce 7 saat enkazda kalmam, yanımda kuzenimi kaybetmem!
herkesi almayın lan şu sözlüge...!
edit: gelen geçmiş olsun dilekleriniz için çok teşekkürler. bir sözlük yazarı da ispatla demiş, ulan neyini ispatlayım... 17 ağustos depreminde 7 saat enkazda kaldım zor kurtardım canımı, eskişehir de 15 gün tedavi gördüm. doktor raporunu tutacak saklayacak durum mu vardı. kepçe kepçe insan cesedi çıkarıyorlardı. ne anlatıyorsun güzel kardeşim? bu konuda şaka yapılmaz.
ispat: (bkz: #88559131)