evvelden anne baba kardeşten oluşan çekirdek ailem, dayı, amca ve teyzeden oluşan ufak bir akraba topluluğumuz vardı.
ne zaman ki önce anne ve babam kaza nedeni ile, iki sene sonra da kardeşim hastalıktan öldü, etrafta akraba da kalmadı.
anne - baba cenazesinde yine bir iki akraba vardı gibi hatırlıyorum ama kız kardeşimi mezarlığa götürdüğümüzde bir belediye görevlileri, bir de tek tük arkadaşım vardı. bir zamanlar bizim evden çıkmayan kuzenler, dayılar, amcalar ne hikmetse toz olmuşlardı.
hala da bilmem ne yaparlar ne ederler?
evet gençler tanım olarak benim hayatım akrabasız bir hayat. facebookta fotomun altına oo ne kadar büyümüşsün, annenlere selam yazan akrabalarım mevcut değil, ama bazen insan bir eksiklik hissediyor. en çok akrabam zincirlikuyuda. gidip bazen onlarla konuşup hayattakileri şikayet ediyorum.