" halk mahkemeleri adı altında arkadaşlarımızın tırnaklarının söküldüğü dönemler vardı" diyor. diyor. "ölebilirdik" diyor.. neyse ki babam öldü. 80 darbesinde içeri attılar, 2 ay boyunca ağır işkenceler ettiler. enteresan. o dönemde ölenlerin, asılanların, işkence edilenlerin listesine baktığımda ağırlığı solcu.
size ne ara işkence edildi sayın gül. 80 darbesinin çocukları olan sizler hangi ara mağdur oldunuz. ulan işe bak be. ölen biz, asılan biz, işkence edilen biz. mağdur gene bunlar. işkence bilgisi: babamın kalbi doğuştan zayıfmış, lise ve üniversite yıllarında baya toplamış. sonra 80 darbesinde hapse atıp, işkence etmişler 2 ay. kalbi o ara kötüleşmiş. zaten 12 sene sonra da toplayamadı, öldü. boşver. bu adamların ülkeyi yönettiğini görseydi zaten kahrından ölürdü. yazacağım geldi yazayım.
ne oldu baba. senin günlüğünde emekçi kardeşlerimizin hakkı, haklı direnişimiz diye yazdığın o adamlar var ya, heh hepsi çomar'a evrildi. ne oldu baba. işkence edildiğinle kaldın. bak baba. adam işkence diyor. benim yüzüme bakıp diyor. yaaaaaa baba.
aslında senin sorunun romantizmdi. ben senin görmediğini gördüm. kandırılmış masum bir halk yoktu. öğrenilmiş güdümlü cehaletten beslenen kötülük vardı baba.