şu erkeklerin birileri tarafından doyurulmak zorundaymış gibi davrandıkları embesil hallerine kılım.
komşumuz bizdeyken kocası aradı. noldu ki dedik acaba bi şey mi oldu dedik. kadın 15 dakika falan aşağı inip geri geldi. geldi dedi ki benimki böreği beğenmemiş yemek ısıttım uyuza dedi. yemek yapmak da değil bakın "yemek ısıtmak". adam yemek ısıtamıyor. özürlü zaar.
kadın o kadar börek yapmış, hanzademiz beğenmemiş, bir de üst kata telefon açıyor gel beni doyur diye hiç utanmadan.
tanrım yalvarırım şu adamın götündeki keyiften biraz da bana. çeyreği olsa yeter.
böyle erkeğe börek açan kadın değil yumurta kıran kadın bile çok. ama yavşak şansı işte... senin adamlığına tüküreyim...
edit: "kocası evdeyken kadın sizde ne arıyor" sorusu soran birkaç mesaj aldım. özrü kabahatinden büyük derler ya çok doğru hakkaten. bu sorunun hiçbir yerinde sevgiye dair bir kırıntı olduğuna ihtimal vermiyorum. bu soruda tek bir itiraf var: erkek hiçbir şekilde evde yalnız bırakılmaması gereken 3 yaşında çocuktur.
güzel mesajlar da geliyor olsa da mesaj alımımı kapatıyorum. bugün bir "ekşi yazarı yurdum erkeği" daha görmeye tahammülüm yok.
edit 2: mesajı kapatmadan önce taze taze yetişen mesaj: "sanki atomu parçalıyordunuz belki karısını özledi"
gözü de kör ruhu da kör.
anlattıklarımdan bunu çıkarmış ve belki dediğine bakmayın böylesine sinirlenecek kadar bu ihtimale inanmış ve hala oksijen tüketiyor.
hangi kadın kendisini özlediğinden yanına çağıran erkeğe öfkeyle "uyuz" diye hitap eder bilemedim şimdi.
(bkz: favori almış entry düşmanlığı)