8 eylül 2019 türkiye sırbistan voleybol maçı

  • sadece final maçlarında voleybol izleyen kitlenin saçma sapan eleştirilerde bulunduğu maç.

    yıllardır hemen hemen bütün milli maçları (altyapı ve hazırlık turnuvaları dahil), türkiye ligi maçları ile avrupa ve dünya kupa maçlarını takip eden biri söyleyebilirim ki neslihan ve neriman takımı bırakıp, jenerasyon değişikliğine gittiğimizde kimsenin bu takımdan umudu yoktu. takımımızdaki oyuncuların çoğu eczacı, vakıf, fener gibi üst seviye kulüplerde oynuyor ve kağıt üstünde kulüp kariyerleri başarılarla dolu ama bu oyuncuların çoğu kulüp takımlarında gerçekten oynamıyor. yedek bekliyor. hande galatasaray'a kiralanana kadar eczacıda çoğunlukla yedekteydi, meliha eczacıda larson ve kim'in sakatlandığı veya dinlendirildiği maçlarda sadece süre buldu, son anda file hatası yapan gözde yıllardır eczacıda yedekte neredeyse hiç oynamıyor, cansu geçen yıla kadar naz'ın yedeğiydi, bu yıl sırbistan'ın pasörü maja ile forma mücadelesi verecek, hepimizin umutlu olduğu ebrar vakıf'ta looneke'nin yedeğiydi, 4.sette maça girip elinden geleni yapan fatma fener'de sezon ortasından sonra as oyuncular manşette aksayınca oyuna girer hale geldi. smaçörümüz yok çünkü büyük takımlar bu pozisyona dünyanın en iyilerini transfer ediyor ve doğal olarak bizim gebç ve tecrübesiz oyuncularımız yedekte kalıyor. pasör ve orta sıkıntısı çekmememizin nedeni ligdeki yabancı sınırı. kulüpler etkin smaçörleri lig maçlarında sahada tutmak için pasör ve ortayı yerli seçiyor ve bu oyuncular ligde oynayarak pişiyor. yani evet türk kadın voleybolu başarılarla dolu ama naz ve eda dışında bizim milli takımımızda olan oyuncular buralarda oynamaya alışkın değil. işte tam da bu yüzden bu ikinciliğe sevinmek lazım çünkü bu oyuncuların çoğu genç ve buraları oynamak onlar için tecrübe. mesela bu gece durdurmak için çok çalıştığımız boşkoviç, 3-4 yıldır eczacıda as oynuyor, 2017'de türkiye liginde yarı final maçının son toplarında üst üste blok yedi, topu dışarı vurdu çünkü o baskıyı kaldıramadı. aynı boşkoviç, 2018 yılında dünya şampiyonasının kritik yerlerinde hata yapmayıp şampiyonluğu italya'nın elinden aldı çünkü buraları oynamaya alıştı. bizim sporcularımızın da buraları oynamaya alışması lazım. geçen yıl vnl'de de iyi oynadığımız ve daha önce aynı turnuvada yendiğimiz abd'ye iyi oynamamıza rağmen buraları oynamayı bilmediğimiz için finalde kaybettik.

    tabiiki kazansak çok güzel olurdu, eda'nın milli takım kaptanı olarak muhtemelen son turnuvalarından birinde mvp olmasını çok isterdim. ama olmadı. bu kızları oturduğunuz yerden sosyal medyada acımasızca eleştirmek çok yanlış. mayıs'ta kulüp sezonu biter bitmez milli takıma takıma geldiler ve aylardır milli takımla hazırlık yapıp maçlara çıkıyolar ve neredeyse hiç dinlenmeden kulüp sezonunu açacaklar. büyük özveri gösteriyolar. umarım bu maç oyuncularımız için tecrübe, yetkililer için ders olur ve altyapıdan çıkarttığımız yeteneklerin sezon içinde oynayarak tecrübe kazanıp, kendilerini geliştirmelerinin önüne açar.