elimde bir adet 60 aylık olmasına rağmen konuşamayan bir yavruyla "umarım aile çok yorulmaz" diye düşünmeme sebep olan bebek.
konuşma, dil becerisi gibi konularda gayet güzel yazılar yazılmış. zekayla ilişkilendirilmesi de çok mantıklı. istatistikler bunu gösteriyor çünkü. ancak benim hayatım bu tür çocukları izleyerek, onlara ve ailelerine tanık olarak geçiyor.
bir süredir konuşma terapisi alan oğlum için terapistinin değerlendirmesi "kelime hafızası var, telaffuz sorunu yok, tüm sesleri biliyor, dilini çok rahat dışarı çıkarıyor (bakın bu bir veriymiş, dilini yarım cm çıkarabiliyorsa sıkıntı yok deniyor) ancak dikkati sıfıra çok yakın. yani dikkati toplayamazsak böyle tarzanca devam edeceğiz. konuşmanın nelere bağlı olduğunu anlatmaya çalışıyorum.
buradaki bebek ise "normal" gelişimdeki bebeklerden farklı bir gelişim sergiliyor. bu aslında iyi bir şey değil. eğer beraberinde başka gelişim problemleri olmazsa sıkıntı yok. ancak varsa, özel eğitim gereksinimi duyan, çevresine uyum sağlayamayan, ülkemizde maalesef gerekli alt yapısı olmayan üstün zekalı eğitiminden mahrum kalacağından çok da mutlu bir insan olamayacak, ailesi de yıpranacak. tabi umarım ben yanılıyorumdur.
burayı okuyan anne babalar vardır mutlaka. hatta eminim yakın yaşlarda çocukları vardır o nedenle merak etmişlerdir. naçizane, bu tür şeylere özenmemenizi, çocuğunuzu kimseyle kıyaslamamanızı ama gelişim basamaklarını sıkı takip etmenizi öneririm.
bir de özellikle bu aylarda çocuğunuzun göz temasını kontrol edin. direkt size mi yoksa kulağınıza, alnınıza, burnunuza mı bakıyor? veya daha da farklı ışıklı bir nesneye...avrupa'da bu testler 3 aydan itibaren başlıyor ve çok hızlı yakalanıyor. bu kadar küçük bir kontrolü kendiniz de yapabilir ve otizmi çok erken yakalayabilirsiniz.
niyetim içinize kurt düşürmek değil, tüm çocukların sağlıklı olması umuduyla bizim yaşadığımızı yaşamamanız.
6 aylıkken konuşmaya başlayan zehra melis bebek
-
-
akıllara efkan ala'yı getirmiş bebektir; efkan 52 yaşında olmasına rağmen hala konuşamıyor.