22 kere zeki/zeka kelimesi geçen ibretlik bir "nasıl çocuk yetiştireceğim tanrım" hikayesi.
yapılacaklar basit;
1 - çocuğa annede bulunan popülist ve egoist söylemlerin aşılanmaması
2 - çocukluğunu yaşaması için rahat bırakılması
edit: yazarın ironi yaptığını ısrarla söyleyen arkadaşlar, yazarın yazdığı hikayedeki küçükken annesi tarafından "benim çocuğum çok zeki" diyerek sevilen çocuk türünden sanırım. başlık sahibi de ben ironi yaptım anlamıyorsunuzzz diye 2 paragraf yazı yazmıştı dayanamayarak; ama silmiş. merak etmeyin ama, sizin de zeki olduğunuza inanıyoruz.