istiyorlar ki halk isyan etsin, korelilerin ve bunlara müsade eden yetkililerin götüne o mısırları tek tek soksun. bunlar mazoşist, başka mantıklı bir izahını bulamıyorum.
dün türkiye'deki arkadaşlarımın yeni yıllarını tebrik ederken laf arasında ne yapacaklarını sordum. maddi durumu iyi olan dahi dışarıda bir şeyler yapmaktan çekinir halde. arkadaşlar arasında bir evde toplaşmaca veya evde çekirdek mandalina modunda insanlar. dışarısının pahalılığı bir yana, ülkenin geldiği durumdan ötürü parasıyla rezil olmaktan korkuyor insanlar. ben şu durumu vahim bulurken insanların sinemaya dahi gidemiyor olduğunu idrak etmek canımı çok sıktı.
ne günlere kaldık. ülkenin beyaz yakalısı dahi sinemaya gitmeye imtina eder hale gelmiş. sinema ulan sinema! bazı ülkelerde o paradan daha ucuza golfe kayağa gidiyor insanlar. çekirdek aile sinemaya gideyim dese bir haftalık mutfak parasını bırakıyor oraya. evde faturadan korktuğu için doğalgazı elektriği kullanamıyor. yılbaşında bir şişe rakı içmeye imtina ediyor maliyetinden ötürü. asgari ücretle çalışan zaten kılını kıpırdatamıyor. onların ki zaten yaşamak değil bildiğin ultimate survivor.
4 sinema bileti mısır ve kolanın 235 tl olması
-
-
hızlıresim - imgur
biletlerin iki tanesi yeğenlerim için.
yaşları 5 ve 7.
çocuk filmine geldik. (göbeklitepe bilmem ne)
ödediğimiz para budur.
şimdi serbest piyasa şudur budur diyerek kabahati bana atacaksınız biliyorum.
evet haklısınız.
ama pişmanım.
bir daha asla.
diyeceklerim bu kadar iyi günler.
ek: film o kadar kötüydü ki salon bir kez bile gülümsemedi. yemek ve yol masraflarıyla birlikte 400 liraya dayandık. kızlar kanada'dan ziyarete gelmişlerdi. o yüzden kıramadım. bayağıdır dışarı çıkmıyordum. benim için de bir değişiklik olur diye düşünmüştüm... oldu.