bi' nevi kafa dinlemek için fırsat olarak görenlerde var. nasıl mı?
***
üniversite biteli iki sene oldu. kpss koştururken, sınavdan sınava sürüklenirken hala bir baltaya sap olamadık.
evdekiler dünyanın en iyi insanları.. bu olumlu gözüksede daha çok vicdan yapıp, daha çok yük oluyormuş hissi yaratıyor.
çevre baskısı bazen o kadar etrafını sarıyor ki nefes alamamana neden oluyor.
ilkokuldan beri omuz omuza dolaştığımız, sadece bizim anlayacağımız espriler ürettiğimiz, körü körüne beraber kavgaya girdiğimiz, kardeş kelimesinin içini en mükemmel şekilde dolduran adamlar boynuna kravatı dolayıp tek tek şehri terketmeye başladı.. geriye kalanlar ise evlendi, işlendi, sadeleşti.
yaş artık "genç" diye seslenilmeyecek bir noktaya geliyor.
bi' yandan kyk artık şu tahsilat işini halledelim diyor, sgk ise yolumuzu gözlüyor.
eskiden gecede bi' kitap bitiren, iki sezon dizi izleyen, yüzlerce şarkı listeleyen adam bunları yapamamaya ve bunalıp evde dört dönmeye başladı.
aklına eseni yapan şehir şehir dolaşan serseri, evden çıkmaya çekinir oldu.
toplum her saniye ardı arkası kesilmeyen statüler, baskılar, endişeler yüklemeye devam ediyor.
hayalleri olan adam yedek subaylık çıkarsa tezkere bırakmayı düşünüyor.
...
beni askerlik korkutmuyor açıkcası devrem "...ya sonra n'olacak?" duygusu korkutuyor.
yaz!