30 yaşından sonra oynanabilecek pc oyunları

  • benim için artık hiçbiri. şöyle ki...

    99 yazında ilk bilgisayarına sahip olmuş biri olarak mahallenin hep en çok bilgisayar oynayan çocuğuydum. 2004'te world of warcraft'ın çıkmasıyla birlikte işin rengi daha da değişti benim için. artık tek oyun başında, doğal ihtiyaçlar hariç kesintisiz geçirilen, günde 18 saati bulan bir süreç bile yaşadım.

    wow, lol, eve online, silk road, warhamer, diablo, starcraft ve daha niceleri... şimdi ne muhabbet edebilen ne de düzgün oyun oynayabilen ama paraya para demeyen o youtuberların oynadığı oyunların bir çoğunu betasından itibaren oynadım, hatta hayatımın büyük bir kısmını verdim bu oyunlara ama onlar da karşılığında bana bir şeyler verdi. en başta gerçekten çok eğlendim. özellikle world of warcraft dönemlerimi 2. bir çocukluk gibi günlerce anlatabilirim. sonra bu süreçte ingilizcemi hayvan gibi geliştirdim. okulda ingilizce'den geçer notu almak için göbeğim çatlarken bu oyunlar sayesinde 2013 yılında kurumsal bir firmanın yabancı iş ortaklarına ingilizce sunum yapabiliyordum.

    sonra mesela ticareti öğrendim. oyun içindeki gelişmeleri takip ederek hangi metanın değerleneceğini tahmin edip haftalar öncesinden farmlar değerlenmesini beklerdim. auction haouse'ta riske girer piyasadaki tüm malı çeker pazarı kendi kurallarıma göre oluşturur, çil çil altınlarımı trade penceresine koyar millete hava atardım. ama arada çok pis patladığım da olurdu. zaten bu nedenle öğrendim diyebiliyorum.

    çok fazla güzel insan tanıdım mesela. tanıdığım insanlarla birden çok kez tatile gitmişliğim vardır ve bir çoğuyla hala görüşürüm.

    hayatım hep böyle sürecek sanırken zaman bulamamaya başladım. son çırpınışım da ps4'ün çıkışıydı. 12 saat kuyrukta bekleyip dünya ile aynı anda ps4'ü aldım. ama olmadı, ne kadar çabaladıysam da olmadı. azaldı ve bitti. ps4 az akıllı televizyonumda youtube açmama yarayan bir cihaz haline dönüştü zamanla. elim bir türlü gitmez oldu o librarye tıklamaya.

    nedenini bilmiyorum, galiba oyun oynayabilmek için insanın mutlak bir boşlukta olması gerekiyor. dersler, hatunlar kafayı dolduruyor zannederdim ama dibini bile ıslatmıyormuş meğer. şimdi kendimi büyülerle, potionlarla, macrolarla dolu bir ekranın başında hayal edince içim daralıyor. bu kadar fazla şey düşünemem ben diye haykırarak ekranı elimin tersiyle deviririm gibi geliyor.

    uzun lafın kısası beni resslemekle uğraşmayın, kendiniz için de reincarnation'ı boşa harcamayın. bazı şeyler bitince bitiyor...

  • age of empires 2