30 yaşında işi eşi evi arabası olmayan erkek

  • ne adisiniz ya hiç mi dibi görmediniz?

    sağlığı yerindeyse hiçbir şeyi sallamaması gereken insandır. bugün böyle diye yarını da böyle olacak diye bir şey yokturdur. insanoğlu bu düşer kalkar elbet devam eder, sürdürür. halleder.

    halinden mutluysa sorun yoktur. allah daha da mutlu etsindir.

    ha mutsuz mu, o zaman da silkinip yoluna baksındır. çevredekilerin olumsuz yargılarına kulaklarını tıkaması tavsiye edilir.

  • ev, araba, çocuk, eş, ohaaa .

    otuz yaşımı düşünüyorum da ev sahibi kirayı almaya geldiğinde ayakkabımın altındaki deliği göstermiştim. kadın üzülerek gidip 1 saat sonra 100 mark getirmişti bana, kocası vermiş "gitsin güzel bir bot alsın kendine" diye. ayakkabım bile yoktu lan.

    şimdi hepsi var, ayakkabıları da alsın diye yerden tavana kocaman ayakkabılığımız bile var. ama o 100 markı koşa koşa evinden alıp gelen ev sahibim yok artık. o kadın ayakkabımın altındaki deliği kapatmaya çalışıyordu, şimdi her yanınızdaki deliği açmaya ve bu açıkları bulmaya ve daha da ötesi bu açıkları daha üstteki başlara sergilemeye can atan iş arkadaşlarım var. ve bu açık peşindeki iş ortamının yarattığı garip aura sana iş araba ev olarak dönüyor (eş ve çocuğu sokmayalım bu dünyaya)

    bundan dolayıdır ki, ne kadar kaçabilirsen o kadar mutlusun. ama eninde sonunda insan yakalanıyor. çünkü diğeri de çıkmaz yol haline geliyor.