30 yaşında hala anne babayla yaşamak

  • ekşici sikiklerin lafına kulak asılmaması gereken durumdur.

    herkes kendi hayatını yaşar.

    kimi 15 yaşında ailesinden ayrılır. kimi ölene kadar ailesiyle yaşar. kimi başka bir şekilde yaşar. neticede herkes kendi hayatını yaşar.

    z kuşağı sikikliği midir, sosyal medya gevşekliği midir, nedir bilmiyorum. katalog verisi gibi, alışveriş sitesinde ürün karşılaştırma gibi dangalakça bir bakış açısı türedi son yıllarda. üstelik bunu insan gibi karmaşık bir varlık için yapıyorlar.

    dağ evi + bin kitap + sınırsız internet…

    18 cm damarlı + 190 boy + 100 bin maaş…

    bilmemne + bilmemne + bilmemne…

    bunlara göre mesela van gogh kulağını kesen akıl hastasının tekiydi. john nash şizofrendi. atatürk gönül ilişkilerinde dikiş tutturamayan bir sigara ve alkol bağımlısıydı…

    bu tarz şeyler yazan maldır. katışıksız, rafine, istikbalsiz, hayatsız bir maldır.

  • 32 yaşındayım

    babamı 7 yaşındayken kaybettim.annem 70 yaşında.

    ablam var evli şehir dışında yaşıyor arada onun yanına torununu sevmeye gidiyor.

    şimdi ben bu yaştaki kadını istanbul gibi bir şehirde nasıl yalnız bırakıp gideyim evlilik,tayin veya terfi gibi bir olay olmadan.

    edit: arkadaşlar bir çok yazardan mesaj aldım "sakın takma kafana" vs. diye.kimseyi bırakıp gittiğim falan yok kesinlikle yanlış anlaşılmasın.zaten küçük yaştan beri sorumluluk sahibi olduğum için kesinlikle yapamam.bu tarz noktalardan kişilerin varmak istediği yer belli.eziksin şöylesin böylesin diyenler olacaktır.sakın kulak asmayın bu şekilde düşünen kadın/erkek herkesten uzaklaşın.tavsiyemdir.

  • ben 38 yaşındayım yaşıyorum da 30 yaşında yaşayana ne oluyor denilesi başlık

  • anam hasta, kardeşim ergen, baba ölü.

    evet, ana evinde kalıp ortama akınca karizmatik olamıyorum. bu sebepten bu akşam annemi kovarım muhtemelen evden. başının çaresine baksın, nihayetinde ortamlarda yarak kürek bi insan olmaktan iyidir.

    haa bu arada kendi başıma bi sik yapamam evet. uvvv özgürlük bebeyim diye evden fırlamalıydım 20'li yaşlarda.

    hayatı değişkenlerden bağımsız, ceteris paribus sananlar arasında yaşamaktan yoruldum.