sabah 9:25’te ayrılık çeşmesi marmaray durağı’ndan m4 metro hattına geçmek üzere turnikeden geçecekken yeni türkiyenin sikko yüzü bir fesli önüme atladı ve akbil bastı. sırayı görmesine rağmen bu hakkı kendinde gördü. onun yüzünden arkada bikaç kişi çarpıştık. bir özür dile be adam deyince yakamdan tutup “kusura bakma” dedi. bayağı dövecek gibi. ben “böyle özür mü olur?” deyince metro girişinde onca polis ve güvenlik görevlisi varken beni itip “sabah sabah kafamın tasını attırma seni burada komalık ederim. polisler var diye bir şey yapamam sanma.” diye tehdit etti. yürüyen merdivenlerden aşağı inince de direkt dirseğini boynuma dolayıp boynumu sıkıştırdı ve “kardeşim bak özür diliyorum” diye yine saldırmaya başladı. çevreden geçenler de müdahale etmedi. bu gün ben komalık olabilirdim, hem de ne idüğü belirsiz bir puşt tarafından komaya sokulabilirdim
güvenliğimizi sağlamak görevli onca kişinin gözü önünde hem de. yeni türkiye’ye, yeni türkiye’yi arzulayan her bir kişiye, yaşam alanımı bu şekilde daraltan orospu çocuklarına ve de 15 temmuz’dan sonra “tayyip şöyle pomçik oldu, böyle tatlı. akpliler o kadar da kötü değil. cahiller aslında daha dürüsttür” diyenlere de kafam girsin. bu eser hepinizin.
aradan 40 dakika geçmiş hala sinirden elim ayağım titriyor. biz bunları hakedecek ne yaptık?