bıktım lan bu ülkeden. sikerim yapacağınız işi. ülkeden çıkmak için uğraşacak kadar gücüm bile yok. iyi bir mesleğim var. ekonomik sorunum yok. ülkeden çıkabilecek kadar param da yok.
ne diye çabalıyorum bu ülkede? bu dünyada? sorusu çıkmıyor aklımdan.
edit: herşeye sürekli gelen zamlardan, kan/aidiyet uğruna ölen insanları sözde sahiplenen ve bundan beslenen insanlardan, hergün metroda metrobüste girdiğim kalabalıktan ve özellikle arapça konuşan sayısının türkçe konuşan sayısından fazla olmasından, günden 10-12 saat çalışıp yarrak kürek maaş almaktan, askerliği ertelicem diye yüksek lisansa birsürü para bayılmaktan, hayatta sevdiğin işi yap yaptığın işi sevmek zorunda kalma mottosuna uzak olmaktan..... bıktım.
edit2: özelden küfreden arkadaşlara ne diyeceğimi bilememekten.
not: ne çok soran oldu ya! birader ben bilgisayar mühendisiyim. özel bir şirkette çalışıyorum. bu herşeyin iyi olduğu anlamına mı geliyor? yıllardır içinde bulunduğumuz durumu nasıl görmüyorsunuz? nasıl anlamıyorsunuz? resmen hiçbir değerimiz yok. haline şükret diyen arkadaşlara diyorum, ben bile kendi kendime kaldığımda hayal kurmadan çıldırır pozisyona geliyorsam, ülkenin geneli ne yapsın allah aşkına ya. yeter artık yeter!.