19 mart 2016 ekonomik grev

  • mantıklı bulduğum ve katılacağım protesto, grevdir. sokağa çıkmaktan korkmayacağımız bir ülke istiyoruz, bunun için internetten konuşmak yerine birlik olmak çok daha mantıklı geldi. konuyla alakalı yazıyı aşağıda paylaşıyorum. yazı alıntı olduğu için dokunulmamıştır. özet geçeceğim fakat bence okumanızda fayda var.

    özet geç piç editi
    herkes bir oluyor ve hükumetin istifası ya da terör eylemleri için güvenliğin artırılması başlığında, durumu müsait olan ve birikmişi olan arkadaşlarımız en bir ay boyunca işe gitmiyor, durumu müsait olmayan arkadaşlarımız da gereksiz alışverişi mümkün mertebe kesiyor, yüksek vergili ürünlerden kaçınıyor, terör konusunda bizi uyarmamış, ihmal etmiş devlet büyüklerini destekleyen gerek medya, gerek küçük esnaf, gerek büyük kurumlardan alışveriş yapmıyorlar. ekonomiyi olduğunca yavaşlatıp, özgürce dışarı çıkabilmek için ölüm ihtimali olmadan protesto ediyoruz.

    dikkat: ağır bir görüntü içerir, bünyesinin kaldıramayacağını düşünen arkadaşlarım resmi açmasınlar. görüntüde yerde bir kafa var. bunu da ekleyeyim de şoka girmeyin

    resim (+18)

    şimdii. bu kimin kafası bilmiyorum, ama sonuçta yerde kafa var. bu ciddi bir problem. yerde kafa olabilen bir yerde yaşıyoruz demek ki.

    şu kafa eşliğinde, bu bomba olayları hakkında söyleyeceğim şeyleri şimdiden yazıp, daha sonra facebook feed'inizi çok meşgul etmemeyi planlıyorum.

    öncelikle, evet kafanın fotoğrafını paylaştım. deal with it. çünkü artık böyle şeylere alışmakla, başa çıkmakla yükümlüsünüz.

    yıllardır söylüyorum. " akp hüküm sürmeye devam ederse türkiye iran gibi olacak" diye. kiminiz hak verdiniz, kiminiz güldünüz. kimin haklı olduğu önemli değil, diyeceğim şu:

    bomba muhabbeti bitmez. konuştuğum insanların çoğu, "haftasonu boyunca evden çıkmayalım" diyor. hadi ya? haftaiçi güvende olacağınız ne malum? sonraki haftasonu? otobüsler? metrolar? işe gidecek misiniz? eviniz nerede? merkezi bir yerde mi? hmm...

    şimdi durum bu olunca, ben artık bu bomba mevzusuyla çok ilgilenmeyi doğru bulmuyorum. neden? çünkü bomba sorunun kendisi değil, semptomu.

    bu bombalar; hain, yılışık, menfaatçi, cehaletle ve dinle beslenen bir devletin ve milletin semptomları. elinizde dibi delik bir kova varsa, kovayı doldurmak için daha fazla su doldurmak işinize yaramaz. önce kovanın dibindeki deliği kapatmanız gerekir.

    sandıkla, seçimle bu heriflerin gitmediğini artık gördünüz umarım? çünkü evet, biliyorum, "abi halk o kadar da cahil değildir herhalde, bu sefer de vermezler akp'ye oy falan" diye düşünüyorsunuz.

    ama yanılıyorsunuz. tam olarak o kadar cahiller. tam olarak o kadar işe yaramaz bir protoplazma yığınından bahsediyoruz. ve bizim düşünen, farkında olan, beyninde ikiden fazla nöron bulunan sayılı vatandaşımız eğer "barışçıl kalalım, pasif kalalım, sorun çıkmasın arkadaşlar!" modundan derhal çıkmaz ise, daha da beter olacak.

    şu an devletten çözüm beklemeyin, devlet yozlaşmış ve işe yaramaz vaziyette.

    şu an halktan kurtuluş ümit etmeyin, halk cahil, niteliksiz ve dinden gözü kör olmuş vaziyette.

    şu an tanrılarınızdan, perilerinizden, çakralarınızdan kurtuluş ümit etmeyin - üzgünüm ama 2016 yılına geldik, elektron çarpıştırıyoruz artık, dolayısıyla söylemek zorundayım: onlar yok abicim, yok!

    şu an isyandan, ama sonu gelmeyen bir isyandan çözüm bekleyebiliriz. işe yarayacak bir formül var - aynı formül tarihte defalarca işe yaradı, günümüzde de yarıyor, kanlı falan bir olay da değil.

    bak çok basit:

    organize oluyoruz. kaç kişi varsak. kadın, erkek, solcu, kapitalist, inançlı, rasyonel, genç, yaşlı, zengin, işsiz herkes bir araya geliyor, ve hükümetin istifa etmesini talep ediyoruz. istekler gerçekleşene kadar işe gitmiyoruz, çalışmıyoruz, ekonomiyi durduruyoruz. tamamen ama. yine çalışan akp'liler olacaktır, ama onlarla da iş yapmıyoruz.

    bu süreç içinde işsizlikten aç kalan olursa, hali vakti daha yerinde olanlar, onlara destek oluyor. borç yok, hesap yok, ortak bir amaç için bir olmak var. pes etmek yok, vazgeçmek yok, ülkede hayatta kalmak için son şansımızı değerlendirmek için fedakarlık etmek var.

    bir yerlerde toplanmamıza, gaz yememize, ölmemize, patlamamıza gerek yok. ekonomik bir protesto yeterli. evinizde oturun, televizyon izlemeyin, hatta sokakta parçalayın televizyonunuzu. boş meşgaleleri bir süreliğine bırakın. sadece önemli meseleleri konuşalım, tartışalım, hiç unutturmalarına izin vermeyelim durumu. çünkü medya artık bir beyin yıkama aracı. medyadan uzak durmak şart.

    akp'lilerle muhatap olmayın, onların dükkanından alışveriş yapmayın, onlara selam vermeyin.

    sonu gelmeyen bir ekonomik ve sosyal protesto ile bu işi maksimum 30 günde çözeriz. beni tanıyanlar bilirler, gezi'den beri bunu söylüyorum, şu anda da iran 2 olmamıza az kala, köprüden önce son çıkış olarak, bıçak kemiğe dayanmış olduğu için oturup bunları telefonumdan yazdım. bir anlatım hatasında bulunmuş isem affola, ceset fotoğrafıyla da tadınızı kaçırdığım için üzgünüm, ama tadınızın kaçması gerekiyor artık. sürekli kaçması gerekiyor, çünkü bırakınca 2 günde eski hale dönüyorsunuz.

    bu konuda söyleyeceklerim bu kadardır, bu dediğim eylemler yapılmaya başlanmazsa daha da bu ülke sikimde olmaz. basar giderim, çünkü o zaman belli olur ki millet böyle yaşamaktan memnun.

    ama başarabiliriz. denersek.
    alıntıdır.

    edit: kırık link düzeltilmiştir.
    edit: uyarı eklenmiştir.