10 kasım

  • kimsenin iftirası, tezviratı, karnından konuşması ona duyduğumuz saygı ve minnet duygusunu yok edemeyecek.

    ne solun çekiştirmeleri, ne sağın tekdüze sloganik kalabalığı, tarihin bu olağanüstü simasına bakışımızı bulandıramaz... biz atatürk'ü ihvancı biraderlerden de öğrenecek değiliz.

    seni rahmet ve saygıyla anıyoruz, bize "yağma yok!" demeyi hatırlatan, yörüklerin büyük oğlu!

  • bugün ilk defa vapurda denk geldim. bir kere daha anladım ki bu ülkede kimse onun kadar sevilmeyecek onun kadar saygıyla anılmayacak. insanlar gözleri dolu dolu ayakta vapurların sesleri ile saygıyla ve özlemle andı. eski fotoğraflar var ya naaşı ankara'ya getirilirken katılarak ağlayan kadınları gösteren, utanmasak hepimiz o halde olacağız. bunca kötülüğe ve hainliğe rağmen bu ülke ayaktaysa, hala özgürsek ve bunca insan anıyorsa umut var bizim için.

    ek: “bir zaman gelir, beni unutturmak isteyenler, fikirlerimi inkar edenler ve beni yerenler çıkabilir. fakat ektiğimiz tohumlar o kadar özlü ve kuvvetlidirler ki, bu fikirler hint'ten, mısır'dan döner dolaşır yine gelir, feyizli neticeleri kalpleri doldurur”

  • bu başlık neden siyaset filtresine giriyor sayın sözlük yönetimi?

  • yine o lanet gün geldi.

    senden ayrılışımızın 79. kahrolası yılı bugün.

    şimdi tam 9 saat sonra birileri yine sirenlerden rahatsız olacak. saçma sapan konuşacak, senin hakkında ileri geri zırvalayacak.
    biliyorum.

    özledik seni ata'm...
    aslında özlemek hakkımız mı diye düşünüyorum seni?
    sana layık olamadığımızın da farkındayız çokça.

    her neyse,
    şunu iyi bil ki, seni çok seviyorum. çocuklarım da en az benim kadar seviyorlar ne mutlu.
    bizden başka milyonlar var seni seven. seni özleyen...
    ama en önemlisi şu ki, ne olursa olsun bitmeyecek bir sevgi bu.
    ne mutlu sana ata'm.
    sana ne mutlu ama bize? ya bize?

    huzurla uyu.
    yaktığın ateş hiç sönmeyecek...!