10 aralık 2015 fenerbahçe celtic maçı

  • atkı hazır.
    forma hazır.
    ofiste akşam olması beklenmekte.
    maç iş çıkışı arkadaşlarla izlenecek...
    sabah evden çıkarken uykusunda olan oğul, koklanarak öpülmüş.
    eve geç gelinecek, kim bilir geldiğimde uyumuş olacak.

    ama ya uyumazsa, ya uyanık kalırsa ve fener galip gelip tur atlarsa, eve çakır keyif gelen babanın üzerinde formasını gören 1,5 yaşındaki oğul, ilk öğrendiği kelimelerden biri "yenee yenee"* diyerek formamdan çekiştirecek.
    kucağıma alıp önce ali ismail marşı söyleyeceğiz oğlumla, hafif çakır keyif olduğumdan gözlerim dolacak üzerine bir de berkin elvan'ı söyleyeceğiz.
    eşim dönecek "yaa komşular rahatsız olur bu saatte" diyecek, hiç onu dinlemeden mihriban'ı söylemeye başlayacağım arada fener'i de sözlerin içine katarak...
    atkımı oğlumun boynuna saracağım, kucağımda gülecek kahkahalar atacak, dönüp dönüp öpecek beni..

    sonra babam gelecek aklıma, göremediği için bu günleri, biraz canım sıkılacak.
    dolaptan bir bira daha açıp, içimden bir dua gibi haklıyız kazanacağızı söyleyeceğim, evladıma miras bu sevda derken gözlerim dolacak.
    bize galibiyetler bile hep bir kahır...