ücretsiz ders kitabı dağıtmanın büyük israf olması

  • devlet öğrencilere her sene okullar aracılığıyla yaklaşık 200 milyon adet ders kitabı dağıtmaktadır. her sene sıfır, yeni baskı ders kitapları, sınıf kademelerine göre ve okul türlerine göre öğrencilere verilmektedir.

    bazı derslerde yapılan son yıllardaki değişiklikler hariç aynı kitaplar, her sene aynı okullara gönderilmekte ve okullardan o sene o sınıf seviyesindeki öğrencilere bu kitapların verilmesi istenmektedir.

    peki bir önceki sene o kitaplarla okuyan öğrencilerin eski kitaplarına ne oluyor? verilen kitaplar, ertesi yıl yalnızca ve yalnızca "geri dönüşüm için" öğrencilerden geri istenmekte ve geri dönüşümün doğruluğunu ya da yanlışlığını bir kenara bile bıraksak, geri istenen kitapların da yalnızca %10'u kadarı bile geri dönüşüm için toplanamamaktadır.

    bu kitapların niteliğini, işe yararlığını, içeriklerini tartışmak başka meseledir. burada değinilecek konu, ücretsiz ders kitabı dağıtımı temelinde müthiş bir israf kültürünün ve inanılmaz bir rant kültürünün oluşması, oluşturulması ve bunun da devlete, millete ve bütün bir vatanın her türlü varlığına son derece zarar veriyor olmasıdır.

    her yıl bunca sayıda ders kitabını yazdırmak, bastırmak, dağıtmak müthiş bir maddi yük ve ayrıca da yüküdür. bu, belli koşullarda olsa, kabul edilebilir bir durum olabilir. fakat en basitinden, dağıtılan kitapların akıbetinin takip edilmemesi, bu kitapların yalnızca bir sonraki yıl için "geri dönüşüm malzemesi" gözüyle değerlendirilmesi, öğrencilere kitapların değeri, önemi ve yapılan hizmetin ehemmiyeti hakkında bilgi verilmemesi, bilinçlendirme çalışmasının yapılmaması vb. durumlar devlete ve millete çok büyük maddi ve manevi yükler bindirmektedir. örneğin bu durum, öğrencilerin kitabı değersiz görmelerine ve kitaba dair bir bağ ve sorumluluk hissetmemelerine sebep olmaktadır.

    bize kitaplarımızı devlet dağıtmadı. fakat bizler ya da kendime göre konuşursam ben, ikinci el kitap kültürünün nesli olan bir çocuk ve çocuklar olarak, kitabın maddi ve manevi değerini en azından buralardan kısmen de olsa öğrenebilmiş, ikinci el kitap satın almanın, kitap satmanın, sonraki yılın kitap heyecanını yaşamanın ve kitabı sonraki yıla aktarabilmek için o kitabı bir gül gibi saklamanın kıymetini ve önemini bilen insanlar olarak büyüdük. kitaplarımızı israf etmedik. çünkü onların gücünü, önemini bildik. yarına nasıl bir değer katacağının bilinciyle yetiştirildik. ablamızın, abimizin kitabını kullandık ya da kardeşimize, komşumuza teslim ettik kitaplarımızı. ve şimdikiler de böyle yapsın demiyoruz, bu israf ve rant alanına, bir son verilmesini, bunun için önlemler alınabilmesini son derece hakkımız olarak tabii ki talep ediyoruz...

    devletimiz sağ olun, var olsun, iyi yapıp kitap dağıtıyor. fakat bu hizmet çerçevesinde bir düzen, sistem ve sorumluluk alanı oluşturulmalıdır. kitaplar takip edilmelidir. kitapları seneye taşıyacak öğrenciler ödüllendirilmeli, seneye taşınan kitaplar okul içinde değerlendirilmeli ve okula o kitaplar düşülerek, kalan sayıda kitap gönderilmelidir en azından. bunu biz bile düşünebiliyorken, koskoca devletin binlerce aklı düşünememekte midir? umarız ki düşünebilmektelerdir.

    burada tek tek sonuç ve öneri yazacak durumumuz ya da kabiliyetimiz yoktur. fakat en azından böyle bir bilinç oluşturabilmek adına, bunları dile getirmek değerlidir.

    buna bir yol, çare bulunmalıdır. aynı kitap senelerce kullanılabilir. bu akıllara iyice yazılmalıdır. buna dair adım atılmalıdır. yazıktır, günahtır.