kendimi bildim bileli hep çocukları çok sevdim. çok önemsedim. sandım ki hayatımın erken çağlarında anne olacağım.sandım ki bir sürü çocuğum olacak.yaradan bana bu sevgiyi okyanus gibi verdiğine göre, sandım ki o okyanusta bir sürü evladım yüzecek....
bi şekilde iş ,güç derken kazık kadar oldum. artık anne olmak hedeflerim arasında değil.iyi insan olarak yaşayıp gitmenin derdindeyim.ama gündemde böyle can sızlatan haberler görünce isyan ediyorum evet ..." bana niye vermedinnn" diye
çocuk sevgisi konusunda içi çöl olan insanların bu kadar çabuk, bu kadar üzerinde düşünmeden kolayca anne oluşlarını ilahi olarak çok adaletsiz buluyorum.