terekenizin akıbetidir.
(bkz: tereke)
"ben ölürsem ölürüm bir şey değil;
ne olursa garip eşyama olur.
bir hayır sahibi çıkar mı dersin,
mektuplarımı iade edecek?
ya kitaplarım, ya şiir defterim?
yanarım bakkal eline düşerse.."*
evet, ölmenin en kötü yanı budur; değer verdiğiniz eşyalarınızı bırakacak kimsenin olmaması..sahaftaki kutuda meçhul bir fotoğraf, eskicide satıldıktan sonra unutulacak bir anı...kimsesiz ölü olmaktır.
ölmenin en kötü yanı
-
-
"gözün arkada kalması"
ben ölürsem kedime kim bakacak, eşim kendine bakamaz ki bir de kedimize baksın, mama ve kum nereden alınır, tuvalet kabı nasıl temizlenir hiç bilmiyor, bari iyi kalpli hayvan seven bir kadın bulup evlense ama evlenmez bir daha.
kardeşim ne olacak? evlenmedi, çocuğu olmadı... bari kardeşimle eşim birlikte yaşasa.
ev ne olacak? eşyalarımı ayıklamayı da bilemezler...
benden sonrası tufan, umurumda olmaz diyemiyorum, ölmeden önce her şeyi organize etmeliyim. -
'öldüğünüzde ölü olduğunuzu bilmezsiniz. bu sadece başkaları için zordur. aynı şey salak olduğunuzda da geçerlidir.''
-
herkesin güle oynaya yaşamaya devam etmesi. lan ben ölmüşüm ben, hepiniz yas tutsanıza, yemeden içmeden kesilsenize ibneler! bakıyorum da herkesin keyfi yerinde.
-
merak.
içimde bir merak,
öyle bir merak ki;
ölümümden bir ay sonra,
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı,
suç üstü yakalamak...
aziz nesin ne de güzel özetlemiş. -
o kadar sperm ve olasılık arasından birinci gelmenin bu kadar anlamsız sonlanması.
-
üzmek istemediğiniz insanları üzmek.
-
toplayacağını zannederek dağınık bıraktıklarındır.
-
hangi yaşta ölürsen öl hep birşeyleri yarım bırakmış olursun. sevdiklerimiz, hayallerimiz, ideallerimiz hepimizin yapacak birşeyleri daha gerçekleştireceği hayalleri var. bu yüzden ölmenin en kötü yanı "yarım bırakmaktır" zannımca. tamamlamak istediğimiz şeylerin artık tamamlanamayacak olmasıdır.
ölmek korkunç bir gerçek fakat daha korkunç olanı canından çok sevdiklerinin ölümüne şahit olmaktır.
ölümü düşününce bir dua yükseliyor yüreğimden. ailemin ve sevdiğim kişinin yokluğunu görmemek. -
dedem yıllarca her sabah tavuklarin altından yumurta verdi bana öyle sevdim ki yumurtayı herkes öğrendi bunu sulalede artık,geçen sene kaybettik dedemi,geçenlerde de kahvaltıda yumurta yerken annem dedenin yumurtaları gibi değildir dedi,insan yumurta yerken ağlarmı hüngür hüngür ağladım 30 yaşında adam
boşluktur ve başka kimsenin dolduramayacagı kocaman bir özlemdir geride kalanlar için ölüm