bu film 90’ larda hollywood’ da çekilse bugün amerika’ nın kült filmi diye izliyor olurduk. filmi begenmeyip begenmeme kısmını geçiyorum, yani biri bi seyi begenmediyse tutupta “nasıl begenmezsin, begenmen lazım” diyecek halim yok. ancak dikkat cekmek istedigim nokta; turkiye’ de boyle kac film cekildi bugune kadar? mesela bugun bu filmi izledigimiz gozle sener sen/mujde ar’ ın arabesk ini izledigimiz goz aynı mı? nasıl arabesk ozel bir filmse bu filmde bana gore oyle. olay orgusu ve cekimler turkiye standartlarının ustunde, espri anlayısını herkes begenmeyebilir ama espriler “espri” olmaktan cok hayatın kendi komedisi, yani bi ise bozuldugunuzda “sizin yapacagınız isi s..kim” diyoruz ya hani, iste bu filmde aynı gerceklikle kullanılmıs, ayrıca bir espri olarak degil. lafı fazla uzatmayacagım, buraya yazma nedenim su; filmi begenenler olur begenmeyenler olur, ama daha once buraya konuk olan ekip ya da ekibe yakın birileri buraları okuyorsa diye soyluyorum,
efsane olmus.
birkaç not;
kıytırık kahraman tripleri yerine gercek insan davranislari var,
otu boku aciklama, seyirciyi ikna etme dertleri yok
olay orgusu tutarlı, sacma sapan mevzuları cozdurerek “aaaa” dedirtme dertleri yok
filan falan, izleyin gorun, ha bir de bence bu filmde asıl ufkumu acan su oldu;
hani kahramanlar genelde james bond efekti ile yaratılır ya, patalama olurken kol dugmesini duzeltir, arkasına bakmaz, olmek uzereyken, ucurumun dibindeyken, “hey john, son sigaramı yak lanet olası, seninle diger tarafta gorustugumuzde ben de uzerimde ki alevler ile senin sigaranı yakarım” gibi sekil cumleler kurar ya, burada, gobekli, sakallı “amca” nın nasıl karizmanın dibine vurdugunu, kahramanlıgın ya da artistligin sekillerle olmadıgını goruyorsunuz, “yenge benim sarı sortum vardı ya nerde o” diyen herifin, “kurbanın olayım abi” diyen herifin ya da “sifreyi rahmetli yengenizin ismi koydum” diyen adamın nasıl en karizma jönlerin bile erişemediği karizmaya ulastıgını görünce sinemacılığın, kameranın, kurgunun ne anlama geldiğini anlıyosunuz.
amk hayatımda 4 tane sinema filmi izlemişimdir, altın portakal jurisi gibi yorumlar yaptım yine, bu arada altın portakal filmlere mi veriliyodu ondan da emin degilim, neyse kahvem oldu, izleyin, izlettirin bu filmi.
ölümlü dünya (film)
-
-
harika bir komedi filmi.
hakkında en ufak fikrim olmadan, fragmanını izlemeden sadece arkadaş tavsiyesi ile gittim. en son hangi filme bu kadar güldüğümü hatırlamıyorum.
ben eleştirecek hiçbir şey bulamadım. bir komedi filmi ne yapabilirse bu film onu yapıyor.
feyyaz ve doğu kimdir, nerden çıkmışlardır bilmiyorum sanırım başka işleri de varmış; ikisine de çarpıldım. müthişlerdi.
aklıma geldikçe gülüyorum hala.