amcamın eşi peru'lu. 14 yıl boyunca peru'nun fransa konsolosluğunda çalıştı.
biri kız biri erkek, ikiz çocukları oldu.
çocuklar paris'te doğdu, 7 yıl kaldı ve ardından türkiye'ye geldi.
annenin ana dili ispanyolca, babanın ana dili türkçe.
bu çocuklar şu anda akıcı bir şekilde ispanyolca, fransızca, türkçe ve okulda öğrendikleri için ingilizce konuşabiliyor.
evde bazen "get ready anam geç kaldık ama hadi vamos vamos" gibi uçuk cümleler duyabiliyorsunuz.
ikisinin de beyni yeni bir dili hızlıca öğrenmeye yatkın fakat bunun dışında ben bu ikisi kadar kafası ağır çalışan başka çocuk görmedim. türkçeyi gayet akıcı ve düzgün kullanıyorlar ama dil dışında beyinleri hiçbir şeye basmıyor.
hep aynı skill'e level basmaktan hard disk'te yer kalmamış sanırsam.