bir yandan ihtiyacı olduğunu bildiğim için doğru bulurken, diğer yandan yöntemin suistimale açık ve kontrol edilemez olduğunu gördüğümden şüpheyle yaklaştığım bir konunun baş rolleri olan annelerdir.
içinden çıkılması güç bir dilemma.
şahsen çözümün sosyal devletle mümkün olduğunu düşünüyorum. hadi diyelim bu çok uzak bir ihtimal o zaman çare sivil inisiyatif. hiçbir kadın bu şekilde yaşamamalı.
-burada açıklama için bir ara vermek istiyorum.
çocuklarla ilgili yazarken kadın erkek ayırmam. anne demem ebeveyn derim, babayı dışında bırakmam. ancak bir gerçek var ki o da özellikle farklı gelişimdeki çocukların olduğu ailelerde baba bu yükü omuzlayamıyor, maalesef anneyi yalnız bırakıyor. genelde kendisine zor gelen hayatı unutmak için çocuğunu görmemeyi tercih edip, kendisine yeni bir aile kurma çabasına giriyor.
elbette bu genellemeyi kırmak için eşiyle birlikte çok ciddi mücadele eden, hayranlıkla izlediğim babalar da var ama istatistiki olarak henüz sayıları çok az. o nedenle anne önce kadın olmaktan vazgeçiyor, ardından da çocuğu için tek başına bir savaşa giriyor. o artık toplumun gözünde bir kadın değil, sadece anne.
bence çocuğun özel durumu kadar kadının yaşamak zorunda kaldığı hayatın zorluğuna da dikkat çekilmeli.-
ne diyorduk, evet hiçbir kadın bu şekilde yaşamamalı. sosyal devletin eksikliği burada kendini gösteriyor. anne olması devlet ağzıyla desteklenen kadın, çocuk sahibi olduğunda yalnız bırakılmamalı. özel durumdaki çocukların yalnız ebeveynlerine ek hizmetler verilmeli, istihdam sağlanmalı, çocuğun tedavisi tamamen devlet gözetiminde ve ücretsiz yapılmalı.
gülüyorsunuz değil mi? haklısınız, ben de yazarken güldüm kendime.
ama işte bunu yapmazsanız ne olur biliyor musunuz? gerçekten ihtiyacı olduğu için bunu yapan bir anneyi gören başka birisi "dur bakalım ben de deneyeyim, belki biraz kolay para kazanırım" diyerek aynı şekilde hesaplar açar, insanları dolandırır, dolandırılan insanlar durumu geneller ve artık bu türde gördükleri her talebin sahte olduğunu düşünür.
ya da sırf sosyal medyada talep gören biri olmak için bu annede sipariş verip, sipariş verdiğine dair mesajın ekran görüntüsünü paylaşır ama kapıda ödeme olarak gelen sarmaların ödemesini yapmaz. böylece anne hem emek hem para kaybeder. elinde bozulmuş sarmalarla ve kırık bir kalple kalakalır. (uzun süredir takip ettiğim için bu tür durumlar yaşadığına tanık oldum)
çok uzun süredir bu işlerin içindeyim ama hala kimin vicdan mastürbasyonu yapıp kimin samimi olduğunu anlayamıyorum, siz de anlayamazsınız. devlet bunun için var. o nedenle mücadelenin maddiyat üzerinden değil, hak talepleri üzerinden yürümesi gerektiğini düşünüyorum. bir de haddim olmayarak küçük bir tavsiyede bulunacağım, hangi konuda kime destek olmak istiyorsanız elinizin uzandığı yerde olsun. para vermek dünyanın en kolay şeyi, gözünüzle görmenin etkisi çok başkadır. birçoğumuzun yanıbaşımızdaki drama yüz çevirip uzağımızdakine up up up diye bağırmasının sebebi de bu. "aman üstüme sıçramasın, başıma iş almayayım ama alem de yardımsever görsün."